ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 159/585

ธรรมะเพื่อประชl ปฏิปทาของผู้ไปเกิดเป็นเปรต ១៥៨ บุคคลนั้น เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตกเข้าถึงแล้วซึ่ง เปตติวิสัย เสวยทุกขเวทนาเป็นอันมาก ด้วยทิพยจักษุอัน บริสุทธิ์ล่วงจักษุของมนุษย์” การเห็นเรื่องราวความเป็นไปของเปรต และปฏิปทาของ ผู้ที่จะไปบังเกิดเป็นเปรตของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น มีความ แจ่มแจ้งชัดเจนมาก ท่านอุปมาเหมือนต้นไม้ที่เกิดในพื้นที่ลุ่มๆ ดอนๆ มีเงาโปร่งไม่ค่อยเป็นประโยชน์ต่อผู้มาอาศัย ชายหนุ่ม คนหนึ่งซึ่งมีเนื้อตัวถูกความร้อนแผดเผา เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า จากการเดินทาง มีความหิวกระหาย เดินทางหาต้นไม้เพื่อเป็น ที่พักระหว่างทาง คนตาดีเห็นเขาแล้ว รู้ว่ามีต้นไม้ต้นหนึ่งพอจะ เป็นที่พักให้อาศัยได้บ้าง ก็มีใจกรุณาแนะนำว่า “พ่อมหาจำเริญ ถ้าท่านเดินไปทางนี้ จักไปถึงต้นไม้ซึ่งพอจะเป็นที่พักอาศัยของ ท่านได้บ้าง” เมื่อหนุ่มพเนจรเดินตามทางที่คนตาดีบอก ในไม่ช้า ก็ลุถึงต้นไม้นั้นตามคำบอกเล่าทุกอย่าง พระพุทธองค์ก็เช่นเดียวกัน ทรงเห็นผู้ทำบาปอกุศลไว้ ในโลกนี้ แล้วเห็นเลยไปอีกว่า ชีวิตหลังความตายของเขาต้อง ไปเสวยทุกข์ที่ไหนบ้าง เช่นเข้าถึงเปตติวิสัย เสวยทุกขเวทนา ในเปตโลก เพราะพระองค์ทรงมีทิพยจักษุอันบริสุทธิ์ เกินกว่า จักษุของมนุษย์สามัญทั่วไป เพียงแต่ยังไม่จำเป็นที่จะนำมาบอก