ข้อความต้นฉบับในหน้า
หลังมีประตูตรงกัน
ธรรเพื่อประช
นิรยภูมิ สำหรับ คนบาป
๖๐
เชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี พระองค์
ตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สมมติว่ามีเรือน ๒
บุรุษผู้มีตาที่ยืนอยู่ระหว่างกลางเรือน ๒
หลังนั้น จึงเห็นมนุษย์กำลังเข้าไปในเรือนบ้าง กำลังออกจาก
เรือนบ้าง กำลังเดินมาบ้าง กำลังเดินไปบ้าง ฉันใด ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย ตถาคตก็ฉันนั้นเหมือนกัน คือตถาคตสามารถมองเห็น
หมู่สัตว์กำลังจุติ กำลังอุบัติ เลว ประณีต มีผิวพรรณดี มีผิว
พรรณทราม ได้ดีหรือตกยาก ด้วยธรรมจักษุอันบริสุทธิ์ ล่วง
จักษุของมนุษย์ ย่อมทราบชัดซึ่งหมู่สัตว์ผู้เป็นไปตามกรรมได้ว่า
สรรพสัตว์เหล่านี้ประกอบด้วยกายสุจริต วจีสุจริต มโน
สุจริต ไม่ติเตียนพระอริยเจ้า เป็นสัมมาทิฏฐิ เชื่อมั่นกรรมด้วย
อำนาจสัมมาทิฏฐิ เมื่อตายไปแล้วเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ก็มี
บังเกิดในหมู่มนุษย์ก็มี ส่วนสัตว์ผู้กำลังเป็นอยู่เหล่านี้ ประกอบ
ด้วยกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต ติเตียนพระอริยเจ้า เป็น
มิจฉาทิฏฐิ เมื่อตายไปแล้ว เข้าถึงเปตติวิสัยก็มี เข้าถึงกำเนิด
สัตว์เดียรัจฉานก็มี เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรกก็มี
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหล่ายมบาลจะจับสัตว์นั้น ไปแสดง
แก่พญายมราชว่า ข้าแต่พระองค์ บุรุษนี้ไม่ปฏิบัติชอบในมารดา
ไม่ปฏิบัติชอบในสมณะ ไม่ปฏิบัติชอบในพราหมณ์ ไม่อ่อนน้อม
ต่อผู้ใหญ่ในสกุล ขอพระองค์จงลงอาญาแก่บุรุษผู้มีกรรม