ข้อความต้นฉบับในหน้า
ขณะนี้
ธรรมะเพื่อประชl
มนุสสภูมิ ที่สร้างบารมี
១៨៨
เปรียบเสมือนกำลังอยู่ภายใต้ร่มไม้ใบหนาคือมนุสสภูมิ
นี้แล้ว และยังอยู่ในร่มเงาบวรพระพุทธศาสนา ถึงแม้ว่าจะมี
ทุกข์บ้าง สุขบ้าง สลับกันไปตามประสาโลกธรรม ก็ยังนับว่า
ประเสริฐกว่าสัตว์ในอบายภูมิมากมายหลายเท่านัก เพราะไม่
ต้องถูกไฟเผาไหม้ให้ได้รับทุกข์ทรมานเหมือนอย่างสัตว์นรก
หรือไม่ต้องทนหิวกระหายเหมือนเปรตอสุรกายทั้งหลาย
อนึ่ง เวลาที่เราจะพักผ่อนอยู่ใต้ต้นไม้อันร่มรื่นนี้ เหลืออยู่
อีกไม่มาก ไม่ช้าก็ต้องจากต้นไม้ใหญ่คือมนุสสภูมินี้ไปแล้ว
จึงจําเป็นต้องเตรียมตัวเดินทางไกลต่อไป พระพุทธองค์ทรง
สอนว่า ถ้าอยากเป็นมนุษย์อีก ก็ต้องดำรงอยู่ในมนุษยธรรม
แลหากอยากไปเป็นสหายแห่งทวยเทพ ก็ต้องมีเทวธรรม
พร้อมกับทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนาอย่างต่อเนื่อง
ตลอดอายุขัย
ชีวิตย่อมขึ้นอยู่กับเรา ว่าจะไปทางไหน โบราณกล่าวไว้ว่า
ทางเตียนเวียนลงนรก ทางรกวกขึ้นสวรรค์ การจะทำความดี
แต่ละอย่างนั้น บางครั้งอาจจะฝืนใจบ้าง แต่หลวงพ่อเชื่อว่าไม่
เหลือวิสัยที่พวกเราจะทำได้ เราอดทนทำความดีเพียงไม่กี่ปีก็
ต้องตายจากโลกนี้ไปแล้ว ให้อดเปรี้ยวไว้กินหวานดีกว่า เกิดมา
เป็นมนุษย์ผู้มีใจสูงแล้วต้องฝึกตนให้อยู่ในระดับที่ใจสูงใจประเสริฐ