ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชsl
ภูมิของพระโสดาบัน
៤៩០
คฤหัสถ์ ก็เป็นพระอริยเจ้าได้เหมือนกัน เพราะท่านมีคุณวิเศษ
และคุณธรรมภายใน โดยเฉพาะในกลางกายของท่านนั้น
มีธรรมกายที่สว่างไสว
ตั้งแต่กายธรรมพระโสดาบันที่ทำให้
เป็นพระอริยเจ้าในระดับต้น จนกระทั่งถึงกายธรรมอรหัตที่
ทำให้เป็นพระอรหันต์
พวกเราที่ได้ศึกษาธรรมะภาคปริยัติมามาก จะเห็นว่า
ในสมัยพุทธกาลนั้น มีพระอริยเจ้าเกิดขึ้นจำนวนมาก ทั้งที่เป็น
บรรพชิตและคฤหัสถ์ เมื่อเข้าใจเช่นนี้แล้ว เราจะได้ทําความเห็น
ให้ตรงกันว่า การวัดความเป็นอริยบุคคลนั้น เขาวัดกันที่การ
ได้ขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไปจากใจ คือ ถ้าสังโยชน์เบื้องต่ำา
๓ อย่าง หลุดออกจากใจไปได้ ก็จะเข้าถึงและเป็นอันหนึ่ง
อันเดียวกับธรรมกายโสดาบัน ซึ่งเรียกว่าพระโสดาบันบุคคล
ถ้าสังโยชน์ทั้ง ๑๐ หลุดร่อนออกจากใจ สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ
ได้เข้าถึงกายธรรมอรหัต ก็เป็นพระอรหันต์ ซึ่งหลวงพ่อ
จะอธิบายไปตามลำดับ
ครั้งนี้เราจะเริ่มต้นกันที่พระโสดาบันบุคคล ซึ่งเป็น
โลกุตตรภูมิขั้นต้น พระโสดาบันได้ลิ้มรสอมตธรรมคือพระนิพพาน
อันเป็นธรรมชั้นสูงสุดแล้ว ใจของท่านจึงน้อมไปในกระแส
พระนิพพานตลอดเวลา เมื่อละโลกไปแล้ว จะมีสุคติโลกสวรรค์
เป็นที่ไปเพียงอย่างเดียว จนกว่าจะได้นิพพานสมบัติ คือหมด