ธรรมะเพื่อประชา: นิพพาน คือเป้าหมายของชีวิต : หน้า 543/585

ธรรมะเพื่อประชl นิพพาน คือเป้าหมายของชีวิต ๕๔๒ โลกนี้ถูกอวิชชา คือความไม่รู้แจ้งเห็นจริงในชีวิตห่อหุ้มไว้ เหมือนเวลาที่เดินเข้าไปในห้องมืดๆ ไม่มีแสงสว่างจากภายนอก หรือมีเพียงแสงสลัวๆ ทำให้มองไม่เห็นวัตถุต่างๆ ที่อยู่ในห้อง ความมืดคืออวิชชาได้ห่อหุ้มจิตใจของมนุษย์ไว้ ปิดบังเห็น จำ คิด รู้ และเอาความโลภ ความโกรธ ความหลงเข้ามาใส่ ให้หลงใหลเพลิดเพลิน เดินตามทางของพญามาร ที่คอยส่ง กิเลสเข้ามาบังคับ เอิบอาบ ซึมซาบ ปนเป็น สวมซ้อน ร้อยไส้ ทำให้ต้องเวียนวนอยู่ในสังสารวัฏอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ดังนั้น การจะรู้จักพระนิพพานซึ่งเป็นเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิตนั้น จึงเป็นไปได้ยากมาก อีกประการหนึ่ง การตายแล้วเกิด เกิดแล้วตาย มี ภพชาติมาขวางกั้นความทรงจําของเรา ทำให้เราไม่รู้ว่าเกิดมา จากไหน มาทําไม ตายแล้วจะไปไหน ไม่รู้จุดหมายปลายทาง ของชีวิต เหมือนเวลาที่เราเดินหลงทางในป่าใหญ่ ไม่เห็นเดือน เห็นตะวัน หาทางออกไม่พบ ความหลงในชีวิตเป็นอันตรายกว่า หลงทางในป่า เพราะเป็นเหตุให้ต้องทนทุกข์ทรมานใน สังสารวัฏอีกยาวนาน โมหะ คือความหลงได้ห่อหุ้มสัตวโลก เอาไว้ จึงเป็นสิ่งที่จะต้องสลัดให้หลุด เหมือนออกจากที่มืดไปสู่ ที่แจ้ง ไปสู่แสงสว่างแห่งชีวิต