ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชsl
สวรรค์ชั้นยามา
๑๑๐
เหล่าทวยเทพสามารถเห็นกันด้วยแสงแห่งรัศมีของแก้วมณี
และรัศมีที่ออกจากกายของเทวดา การที่จะรู้วันและคืนได้ ก็ดู
จากดอกไม้ทิพย์ที่มีอยู่ในสวรรค์เป็นสัญลักษณ์ คือถ้าเห็นดอกไม้
ทิพย์กำลังเบ่งบานก็แสดงว่าเป็นเวลาเช้า ถ้าเห็นดอกไม้ทิพย์
นั้นหุบลงก็แสดงว่าเป็นเวลาเย็น
ส่วนท้าวสุยามาเทวาธิราช ผู้เป็นจอมเทพปกครองชาว
สวรรค์ชั้นนี้ ทรงมีน้ำพระทัยประกอบด้วยกุศลธรรม ทำให้
เหล่าทวยเทพได้รับความชุ่มฉ่ำเย็นใจ ได้เสวยสุขกันตลอด
ถ้วนหน้า อายุของทวยเทพที่สถิตอยู่บนสวรรค์ชั้นยามามีอายุ
ยืนนานถึง ๒,๐๐๐ ปีทิพย์ ถ้าเทียบ ๒๐๐ ปีมนุษย์ ก็เป็นคืนหนึ่ง
กับวันหนึ่งของสวรรค์ชั้นยามา ฉะนั้น ๒,๐๐๐ ปีทิพย์ก็นับได้
๑๔ โกฏิ ๔ ล้านปี ซึ่งก็คือ ๑๔๔ ล้านปีในเมืองมนุษย์นั้นเอง
การที่มนุษย์หรือหมู่สัตว์ จะไปเกิดเป็นทวยเทพใน
สวรรค์ชั้นยามานี้ ต้องเป็นผู้มีบุญกุศลที่สั่งสมไว้มาก และต้อง
ไม่หวั่นไหวในการทำบุญกุศลตลอดชีวิต สำหรับตัวอย่างของ
เทพบุตรที่ได้ไปเสวยสุขในสวรรค์ชั้นนี้ หลวงพ่อมีตัวอย่างของ
อุบาสกท่านหนึ่ง ผู้สั่งสมบุญใหญ่ไว้ แล้วได้ไปบังเกิดเป็นยามา
เทพบุตร
เรื่องมีอยู่ว่า อุบาสกท่านหนึ่งอาศัยอยู่ในกรุงราชคฤห์