ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชl
โลกุตตรภูมิ
៤៨២
ว่าเรามีวาสนาบารมีน้อย ยังเป็นคนที่มีกิเลสหนาปัญญาหยาบ
ไม่เข้าใจพุทธวจนะ ไม่รู้ธรรมะอันลึกซึ้งของพระพุทธองค์ คงไม่
สามารถรู้เรื่องพระนิพพาน
หรือเข้าถึงพระนิพพานอันยอดเยี่ยม
นี้ได้ และอย่าคิดฟุ้งซ่านประกอบด้วยทิฏฐิมานะว่า “พระนิพพาน
นะหรือ ข้าพเจ้ารู้แล้ว เป็นสภาวะอันสงบเย็น เพียงแต่ทําใจให้
สงบชั่วครู่ชั่วยามทำใจให้รู้เท่าทันธรรมชาติที่ว่างเปล่าไม่มีตัวตน
ก็จัดว่าเป็นพระนิพพานแล้ว”
ความหมายนัยของพระนิพพาน ไม่ได้ขึ้นอย่างนั้น
แต่ลึกซึ้งมากทีเดียว รู้ได้ยาก เห็นได้ยาก เพราะพระนิพพานนั้น
พระพุทธองค์ตรัสว่า “เป็นธรรมชาติที่รู้เห็นได้ยาก สัมผัสได้ยาก”
ต้องลงมือปฏิบัติกันอย่างเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ถึงจะรู้จักพระ
นิพพานได้
ความแจ่มชัดในพระนิพพานของพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น
ทรงอุปมาไว้ว่า เปรียบเสมือนสระโบกขรณี มีน้ำอันใสสะอาด
เย็นใสตลอดไป มีท่าขึ้นลงราบเรียบน่ารื่นรมย์ และในที่ไม่ไกล
จากสระโบกขรณี ปรากฏว่ามีแนวป่าอันทึบบดบังอยู่ ต่อมามี
ชายคนหนึ่งซึ่งเนื้อตัวถูกความร้อนแผดเผาครอบงำ มีความ
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า หิวกระหาย เดินทางมุ่งหน้ามาที่สระ-
โบกขรณีนั้น ตามคำของบุรุษผู้มีตาดี และมีใจประกอบด้วย
มหากรุณากล่าวแนะนำว่า “พ่อมหาจำเริญ ท่านจงเดินหลีก