ธรรมะเพื่อประชาชน: ปัญญาวิมุตติ : หน้า 481/585

ธรรมะเพื่อประชl โลกุตตรภูมิ ៤៨០ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบัน เข้าถึงอยู่ เราตถาคตย่อม รู้ชัด ซึ่งประการนั้นด้วย ดูก่อนสารีบุตร เราย่อมกำหนดรู้ใจ ของบุคคลบางคนในโลกนี้ ด้วยใจอย่างนี้ว่า บุคคลนี้ปฏิบัติ อย่างนั้น ดำเนินอย่างนั้น และขึ้นสู่หนทางนั้น จักกระทำให้ แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะ อาสวะทั้งหลายสิ้นไป ด้วยปัญญาอันยิ่งเองในปัจจุบัน เข้าถึงอยู่ โดยสมัยต่อมา เราย่อมเห็นบุคคลนั้นกระทำ ให้แจ้งซึ่ง เจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติ อันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะทั้งหลายสิ้นไป ด้วยปัญญาอันยิ่งเอง เสวยสุข เวทนาโดยส่วนเดียว” การจะไปสู่อายตนนิพพานนั้น นอกจากจะอาศัยกำลัง สมาธิที่แก่กล้าแล้ว ต้องมีบุญบารมีที่มากพอเป็นเครื่อง สนับสนุนอีกด้วย เพราะฉะนั้นพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย ท่านจึงเพียรพยายามที่จะข้ามพ้นวัฏฏะด้วยการสร้างบารมี อย่างยิ่งยวด และในระหว่างนั้นก็หมั่นฝึกใจหยุดใจนิ่งเรื่อยไป เมื่ออินทรีย์แก่กล้า ประกอบกับอานุภาพของบุญที่สั่งสมมาข้าม ภพข้ามชาติ ดวงบุญบารมีที่ได้บ่มมาอย่างเต็มที่ ก็ดึงดูดท่าน เข้าสู่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ได้พบกับอริยมรรคเส้นทางสู่ความ เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแท้จริง สามารถทำกิเลสอาสวะ