ธรรมะเกี่ยวกับขุมนรก : หน้า 91/585

ธรรมะเพื่อประชาชl ม ห า น ร ก ๘ ขุม ៩០ ขุมนรกร้อนที่สุดไม่มีที่ไหนเป็นอเวจีมหานรก แต่ถ้าเย็น ที่สุดก็คือโลกันตนรก ซึ่งสัตว์นรกในขุมนี้มีรูปร่างใหญ่โตมาก เล็บมือเล็บเท้ายาวเฟื้อยต้องใช้เล็บมือเท้าเกาะอยู่ที่ขอบจักรวาล ห้อยโหนตัวไปมาเหมือนค้างคาวห้อยหัวอยู่ตามกิ่งไม้ ห้อยโหน ไปก็บ่นเพ้อรำพึงรำพันกับตัวเองว่า “ทำไมเราถึงมาทนทุกข์ ทรมานอยู่ที่นี่คนเดียวหนอ” เพราะมืดสนิทจนไม่เห็นสัตว์นรกที่ อยู่ใกล้ๆ แม้คว้าไปถูกมือเพื่อนซึ่งเป็นสัตว์นรกด้วยกัน ก็สำคัญ ผิดว่าเป็นอาหาร ต่างคนต่างกัดกินเลือดกินเนื้อกัน จนพลัด ตกลงไปข้างล่างที่เป็นทะเลน้ำกรด ร่างกายสัตว์นรกจะถูก น้ำกรดกัดจนเปื่อยแหลกเหลวไปทันที เมื่อสัตว์นรกดังกล่าวสิ้นใจตายก็กลับมาเกิดเป็นสัตว์ นรกอีก ต่างรีบตะเกียกตะกายปีนป่ายขึ้นไปเกาะขอบจักรวาล ตามเดิมทนทรมานอยู่อย่างนี้ จนกว่าจะครบช่วงหนึ่งพุทธันดร ที่เป็นเช่นนี้เพราะทํากรรมบาปหยาบช้า มีความเห็นผิด อกตัญญูต่อบิดามารดา เป็นผู้มีดวงใจมืดบอด ใครทำคุณด้วยก็ มองไม่เห็น แถมยังทำร้ายผู้ทรงศีล ด้วยอำนาจกรรมนี้ ทำให้ ต้องมาอยู่ในสถานที่อันมืดมิดในโลกันตนรกนี้ คงจบเรื่องมหานรก ดินแดนสำหรับคนบาปเอาไว้เพียง เท่านี้ก่อน สิ่งที่น่าศึกษาที่ละเอียดลึกซึ้งกว่านี้ยังมีอีกมาก ให้ ตั้งใจปฏิบัติธรรมให้มากๆ ถ้าเข้าถึงวิชชาธรรมกายเมื่อไร ก็จะ