ธรรมะและการต่อสู้กับความโลภ : หน้า 142/585

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๔) ๑๔๑ ความโลภและความตระหนี่ เป็นอันตรายต่อชีวิตของ การเดินทางไกลในสังสารวัฏมาก สามารถครอบงำจิตใจได้ทุก คนไม่เลือกชนชั้นวรรณะ และการจะขจัดความตระหนี่ออก ก็ไม่จํากัดเชื้อชาติ ศาสนาหรือเผ่าพันธุ์ เพราะเป็นสิ่งจําเป็น สำหรับทุกคนที่จะต้องทำ จะได้ไม่ต้องไปเกิดในอบายไปเป็น เปรตผู้หิวโหยทั้งหลาย ใครที่มีทั้งความตระหนี่และความโลภอยู่ ในใจมาก แสดงว่ากำลังดำเนินปฏิปทาของผู้จะไปเปตโลก แม้ว่าเราจะไม่อยากไปก็ตาม แต่กรรมคือการกระทําของเรานั้น มันบีบบังคับให้เราต้องไปเป็นอย่างนั้น *เพราะฉะนั้น เรามารับฟังวิถีชีวิตอันแสนลำาบากของ เปรต ๑๒ ตระกูลกันต่อ ในตอนนี้ถึงเปรตตระกูลที่ ๑๑ คือ มหิทธิกาเปรต เป็นเปรตมีฤทธิ์และรูปงามปรากฏดุจเทพยดา แต่ ว่าอดอยากหิวโหยอาหารอยู่ตลอดเวลา เหมือนเปรตชนิดอื่นๆ คือจะเที่ยวไปในสถานที่ต่างๆ เมื่อพบเห็นมูตรคูถ และของ สกปรกโสโครกต่างๆ ก็ดูดกินเป็นอาหาร เหตุที่ต้องมาเป็นเปรตชนิดนี้ก็เพราะว่า ในชาติก่อนเคย เป็นมนุษย์ บวชเป็นพระภิกษุสามเณร พยายามรักษาศีลของ *โลกทีปนี (พระพรหมโมลี)