ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชl
เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๔)
๑๔๑
ความโลภและความตระหนี่ เป็นอันตรายต่อชีวิตของ
การเดินทางไกลในสังสารวัฏมาก สามารถครอบงำจิตใจได้ทุก
คนไม่เลือกชนชั้นวรรณะ และการจะขจัดความตระหนี่ออก
ก็ไม่จํากัดเชื้อชาติ ศาสนาหรือเผ่าพันธุ์ เพราะเป็นสิ่งจําเป็น
สำหรับทุกคนที่จะต้องทำ จะได้ไม่ต้องไปเกิดในอบายไปเป็น
เปรตผู้หิวโหยทั้งหลาย ใครที่มีทั้งความตระหนี่และความโลภอยู่
ในใจมาก แสดงว่ากำลังดำเนินปฏิปทาของผู้จะไปเปตโลก
แม้ว่าเราจะไม่อยากไปก็ตาม แต่กรรมคือการกระทําของเรานั้น
มันบีบบังคับให้เราต้องไปเป็นอย่างนั้น
*เพราะฉะนั้น เรามารับฟังวิถีชีวิตอันแสนลำาบากของ
เปรต ๑๒ ตระกูลกันต่อ ในตอนนี้ถึงเปรตตระกูลที่ ๑๑ คือ
มหิทธิกาเปรต เป็นเปรตมีฤทธิ์และรูปงามปรากฏดุจเทพยดา แต่
ว่าอดอยากหิวโหยอาหารอยู่ตลอดเวลา เหมือนเปรตชนิดอื่นๆ
คือจะเที่ยวไปในสถานที่ต่างๆ เมื่อพบเห็นมูตรคูถ และของ
สกปรกโสโครกต่างๆ ก็ดูดกินเป็นอาหาร
เหตุที่ต้องมาเป็นเปรตชนิดนี้ก็เพราะว่า ในชาติก่อนเคย
เป็นมนุษย์ บวชเป็นพระภิกษุสามเณร พยายามรักษาศีลของ
*โลกทีปนี (พระพรหมโมลี)