ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ทุกข์ในอเวจีมหานรก
៩៩
เพราะฉะนั้น อย่าได้ดูเบาในบาปกรรมแม้เพียงเล็กน้อย
เพราะอายุของมหานรกในแต่ละขุมยาวนานเหลือเกิน นานกว่า
เวลาในโลกมนุษย์มากมายหลายเท่า อย่างในมหานรกขุมใหญ่
ทั้ง ๔ ขุม มีกำหนดอายุที่แตกต่างกันมาก ตั้งแต่ขุมที่ ๑ คือ
สัญชีวนรก สัตว์นรกจะมีอายุประมาณ ๕๐๐ ปี เมื่อเทียบกับปี
ของมนุษย์แล้ว ๑ วัน ในสัญชีวนรกเท่ากับ ๙ ล้านปีมนุษย์ ดังนั้น
๕๐๐ ปี จึงเท่ากับ ๑,๖๒๐,๐๐๐ ล้านปีของมนุษย์
มหานรกขุมที่ ๒ คือ กาฬสุตตนรก สัตว์นรกจะมีอายุ
9,000 ปีนรก 9 วันของนรกขุมนี้ เท่ากับ ๓๖ ล้านปีของมนุษย์
ฉะนั้น ๑,๐๐๐ ปีนรก จึงเป็นเวลา ๑๒,๙๖๐,๐๐๐ ล้านปีมนุษย์ ขุมที่
๓ คือ สังฆาฏนรก ต้องรับทุกข์เป็นร้อยล้านปีทีเดียว ขุมที่ ๔ คือ
โรรุวนรกก็มากขึ้นไปอีกเป็น ๔๐๐ กว่าล้านปี ขุมที่ ๕ คือ มหา
โรรุวนรก ต้องรับกรรมนานถึงหกพันกว่าล้านปี ขุมที่ 5 คือ
ตาปนนรก สัตว์นรกจะถูกนายนิรยบาลจับตรึงไว้กับหลาวเหล็ก
ที่ลุกโพลงไปด้วยไฟนรก ต้องทุกข์ทรมานอยู่อย่างนั้นนานถึง
ห้าหมื่นกว่าล้านปี ส่วนขุมที่ ๗ มหาตาปนนรก ต้องรับกรรม
อยู่ที่นั้นนานถึงครึ่งอันตรกัปของมนุษย์
ระยะเวลาอันตรกัปคือ ตั้งแต่ในสมัยต้นกัปที่มนุษย์
มีอายุยืนถึงอสงไขยปี ต่อมาอายุของมนุษย์ค่อยๆ ลดลง
จนกระทั่งเหลือ ๑๐ ปี แล้วค่อยเพิ่มขึ้นไปอีกจนถึงอสงไขยปี