1 ครั้ง
ในบทนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับการให้ทาน โดยเห็นว่าผู้ให้ควรทำด้วยความบริสุทธิ์ ไม่หวังผลและไม่มีการผูกพันกับผลลัพธ์ของการให้ทาน การให้ทานนี้เป็นการสร้างบุญกุศลที่นำไปสู่ความเป็นสหายแห่งเทวดาในสวรรค์ชั้นดุสิต โดยไม่ยึดติดกับประเพณีหรือความคิดที่บิดา มารดาเคยทำ แต่ทำด้วยใจที่เห็นคุณค่าและเกื้อกูลผู้อื่น
-การให้ทานที่ถูกต้อง
-จิตใจในการให้ทาน
-ผลของการให้ทาน
-ความเชื่อมโยงกับสมณพราหมณ์