0 ครั้ง
ข้อคิดจากบทนี้เน้นถึงการให้ทานที่ไม่มีจิตผูกพันในผลตอบแทน ซึ่งคือการให้ทานด้วยเจตนาที่บริสุทธิ์และไม่มีความหวังต้องการรางวัลใดๆ จากการกระทำนี้ สารีบุตรแสดงให้เห็นว่าการรักษาประเพณีการให้ทานที่บิดามารดาหรือผู้ใหญ่ได้กระทำมาก่อน เป็นสิ่งที่สมควรทำ เพื่อให้เกิดสืบทอด ในที่สุดผู้ที่ให้ทานด้วยเจตนานี้จะมีโอกาสเข้าถึงสถานที่อันประเสริฐในสวรรค์
-การให้ทานในพระพุทธศาสนา
-ความมุ่งหมายและเจตนาในการให้
-ประเพณีการให้ทาน
-ความเชื่อเกี่ยวกับสวรรค์และเทวดา