ธรรมะเพื่อประชาชน: บุญและบาปในชีวิต : หน้า 51/585

ธรรมะเพื่อประชl ยมโลก สถานที่พิจารณาบุญและบาป ๕๐ ความไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย เป็นทางแห่งความหลุดพ้น ที่เป็นเป้าหมายปลายทางของมนุษย์ทุกๆ คน สมัยหนึ่ง พระบรมศาสดาตรัสให้ภิกษุทั้งหลายฟังว่า พระองค์ได้ทอดพระเนตรเห็นสัตว์ที่เกิดตามภพภูมิต่างๆ แล้ว ทรงทราบว่า หมู่สัตว์ได้เสวยกรรมดี เพราะประกอบด้วยกายสุจริต วจีสุจริต และมโนสุจริต เป็นสัมมาทิฏฐิเชื่อกฎแห่งกรรม ว่าทำ ดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เมื่อละโลกไปแล้วก็เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ หรือกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ก็ถึงพร้อมด้วยสมบัติ ส่วนผู้ที่ทำ กรรมชั่ว ติเตียนพระอริยเจ้า เป็นมิจฉาทิฏฐิ ละโลกก็เข้าถึง เปตติวิสัยก็มี ไปเกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉานก็มี เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ก็มาก สำหรับผู้ทำกรรมชั่วไว้ เวลาละจากโลกนี้ไปแล้ว จะถูก นายนิรยบาลนําไปลงโทษ เริ่มตั้งแต่พาไปพบพญายมราช ซึ่ง เป็นใหญ่ในยมโลก ยมโลกมีไว้สําหรับรองรับคนบาปที่นึกถึงบุญ ไม่ออก จิตเศร้าหมองก่อนละโลก ถึงแม้พญายมราชจะแนะนำ ให้นึกถึงบุญ หรือสุวรรณเลขาจะช่วยให้นึกถึงความดีในสมัยที่ ยังเป็นมนุษย์ หรือช่วยตักเตือนว่าเคยพิจารณาความไม่เที่ยง ของสังขารบ้างไหม ก็ยังนึกไม่ออก เห็นแต่ภาพบาปกรรมที่ ตนเองทำไว้ในอดีต ที่มาปรากฏอยู่ในบัญชีบาปของสุวาฬเลขา จึงจำต้องไปรับกรรมเสวยทุกข์ในยมโลกจนกว่ากรรมจะหมด