ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชsl
สวรรค์ชั้นยามา
๓๒๘
มีค่าที่ปราชญ์กล่าวไว้ว่า ซ้อมรบกันร้อยวัน แพ้ชนะกัน
เพียงวันเดียว จะแพ้หรือชนะก็รู้กันวันนั้น เหมือนนักกีฬาที่ฟิต
ซ้อมกันมาหลายเดือน หรือบางทีก็เก็บตัวกันเป็นปีๆ แต่เมื่อถึง
เวลาแข่งขัน ก็รู้แพ้รู้ชนะกันในเวลาไม่กี่วินาที สงครามแห่งชีวิต
ก็เช่นเดียวกัน จะแพ้หรือชนะก็อยู่ที่วินาทีสุดท้ายตอนใกล้จะ
ละโลก และมีใครสักกี่คนที่เอาชนะสงครามของชีวิต จากโลกนี้
ไปสู่สุคติโลกสวรรค์อย่างยิ้มแย้มแจ่มใสได้ มีใจเบิกบานชุ่มอยู่
ในบุญ และภาคภูมิใจในผลงานแห่งการสร้างบารมีของตนว่า
ตลอดชีวิตที่เกิดมาเป็นมนุษย์นั้น ได้สั่งสมความดีไว้มากพอ จึง
ไม่สะทกสะท้านต่อมรณภัย และจากไปอย่างผู้มีชัยชนะ เรา
สามารถเป็นนักรบที่เข้มแข็ง และชนะสงครามแห่งชีวิตได้
ก็ต่อเมื่อเราได้ฝึกฝนใจให้คุ้นเคยกับความดี ให้ใจอยู่ในบุญอยู่ใน
ธรรมะตลอดเวลา หากทำได้เช่นนี้ ย่อมเป็นที่มั่นใจว่าเราจะ
ชนะศึกในวันสุดท้ายของชีวิตอย่างแน่นอน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ทานสูตร ว่า
“ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีหวังสิ่ง
ตอบแทนในทาน แต่ก็ให้ทาน ไม่มีจิตผูกพันในผลแห่งทาน
แล้วให้ทานไม่มุ่งการสั่งสมให้ทานไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า
การให้ทานเป็นการกระทำที่ดี แต่ให้ทานด้วยความคิดว่า
บิดามารดา ปู่ ย่า ตา ยาย เคยให้ เคยทำมา เราก็ไม่ควร