ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
นิพพาน คือเป้าหมายของชีวิต
๕๔๑
การดำเนินชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัยในสังสารวัฏ จะต้อง
รู้เท่าทันอาสวกิเลส รู้ว่าสิ่งไหนเป็นบุญสิ่งไหนเป็นบาปอกุศล
แล้วดารงตนให้อยู่บนเส้นทางแห่งบุญ เส้นทางแห่งความดี
ความไม่รู้เป็นอันตรายอย่างยิ่งของชีวิต เพราะถ้าไม่รู้สิ่งเหล่านี้
แล้ว อาจทําให้พลาดพลั้งไปทำบาปอกุศล ทำให้ชีวิตมัวหมองได้
เมื่อไม่รู้ก็ต้องแสวงหาผู้รู้ เข้าไปสอบถามในสิ่งที่สงสัย ที่สำคัญ
คือต้องหมั่นเข้าไปหาผู้รู้ภายในคือพระรัตนตรัย ด้วยวิธีการ
หยุดใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ แสวงหาความรู้แจ้งที่เกิด
จากปัญญาบริสุทธิ์ จะได้เข้าถึงผู้รู้แจ้งภายใน และจะได้รับค่าตอบ
ที่ถูกต้องสมบูรณ์ ปัญหาต่างๆ ที่สงสัยก็จะหมดสิ้นไป
*พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ทุติยนิพพานสูตร ว่า
“ทุทฺทสํ อนต์ นาม
น หิ สนฺนํ สุทสฺสนํ
ปฏิวิทธา ตณฺหา ชานโต
ปสสโต นตฺถิ กิญจน์
ฐานะที่บุคคลเห็นได้ยาก ชื่อว่านิพพาน ไม่มีตัณหา
นิพพานนั้นเป็นธรรมจริงแท้ ไม่เห็นได้โดยง่ายเลย ตัณหา
อันบุคคลแทงตลอดแล้ว กิเลสเครื่องกังวลย่อมไม่มีแก่บุคคล
ผู้รู้ ผู้เห็นอยู่”
*มก. เล่ม ๔๔ หน้า ๓๒๐