ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
ปรนิมมิตวสวัตดี ตอน สิริ มาเทพนารี (๑)
๓๖๙
“ตัวฉันเองเป็นผู้มีบิดา ถ้าหากปุณณเศรษฐี ผู้เป็นบิดาในวัฏฏะ
และบิดาในวิวัฏฏะคือพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งสองท่านนี้
ยกโทษให้ เราก็จะยกโทษให้”
นางสิริมาจึงบอกว่า “นางรู้จักแต่ท่านปุณณเศรษฐี
แต่ไม่คุ้นเคยกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า” นางอุตตราจึงอาสาว่า
จะพาไปเข้าเฝ้าเอง เพราะวันรุ่งขึ้นเป็นวันมหาปวารณา
พระบรมศาสดาพร้อมกับภิกษุสงฆ์จะเสด็จมารับภัตตาหารที่บ้าน
เธอจงมือเครื่องสักการะมา แล้วขอให้พระองค์อดโทษเถิด
นางสิริมาจึงกลับบ้านของตนเอง และให้หญิงบริวารตระเตรียม
อาหารที่ประณีตให้พร้อม รุ่งเช้านางจัดแจงถือเครื่องสักการะ
มาถวายแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและหมู่ภิกษุสงฆ์ หลังจากนั้น
นางสิริมาพร้อมด้วยบริวาร ได้หมอบลงแทบพระบาทของ
พระบรมศาสดา พร้อมกับทูลเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น
พระบรมศาสดาทรงสอนว่า “บุคคลควรชนะความโกรธ
หรือคนที่มักโกรธด้วยความไม่โกรธ พึงชนะคนไม่ดีด้วยความดี
พึงชนะคนตระหนี่ด้วยการให้ จึงจะได้ชื่อว่าเป็นผู้มีชัยชนะ
อย่างแท้จริง” เมื่อเห็นว่าใจของเธอเลื่อมใสในพระรัตนตรัยแล้ว
พระพุทธองค์ทรงแสดงอริยสัจ ๔ นางสิริมาได้ปล่อยใจไปตาม
กระแสพระธรรมเทศนา ในที่สุดก็ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน