ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชsl
ภูมิของพระโสดาบัน
៤៩២
ผู้ที่สามารถขจัดกิเลสออกจากใจได้ จนถึงขั้นเป็น
พระโสดาบัน นับว่าเป็นผู้มีดวงใจผ่องแผ้วได้รับความเบาใจ
ทั้งในโลกนี้และโลกหน้า
ประเสริฐกว่าเป็นพระเจ้าจักรพรรดิผู้มี
ศักดานุภาพที่สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ เนื่องจากท่าน
สมบูรณ์ด้วยรัตนตรัยภายใน สามารถปิดประตูอบายได้สนิท
ถ้าเป็นปุถุชนที่แม้ดำรงตำแหน่งเป็นถึงพระเจ้าจักรพรรดิ
ถึงกระนั้น เมื่อละโลกไปแล้ว ท่านเหล่านี้ก็ยังเป็นผู้ที่มีอนาคต
ไม่แน่นอน ยังเป็นอนิยตภูมิ ยังมีโอกาสวนเวียนเกิดในอบายภูมิ
ได้อีก คือ อาจเกิดเป็นสัตว์นรก เปรต อสุรกาย และสัตว์
เดียรัจฉานในชาติใดชาติหนึ่งก็ได้ อย่างนี้จึงชื่อว่ายังไม่ปลอดภัย
ยังไม่พ้นทุกข์ในอบาย ยังปิดประตูอบายให้กับตัวเองไม่ได้
แต่พระโสดาบันบุคคลท่านมีชีวิตในอนาคตที่ปลอดภัย จะมีแต่
สุคติภูมิเพียงอย่างเดียวเท่านั้นเป็นที่ไป
เหมือนดังที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า “ดูก่อนภิกษุ
ทั้งหลาย พระเจ้าจักรพรรดิเสวยราชสมบัติเป็นอิสราธิบดีใน
ทวีปทั้ง ๔ เมื่อเสด็จสวรรคตแล้ว ย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์
คือ ได้ไปเป็นสหายของพวกเทวดาชั้นดาวดึงส์ เสวยทิพยสมบัติ
แวดล้อมไปด้วยหมู่นางเทพอัปสร เอิบอิ่มพรั่งพร้อมบำเรออยู่
ด้วยกามคุณทั้ง ๕ อันเป็นทิพย์ ณ สวนนันทวันในดาวดึงส์พิภพ
แม้ท้าวเธอจะประกอบด้วยธรรม ๔ ประการก็จริง ถึงอย่างนั้น