ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
นิมมานรดี
๓๕๕
พระธรรมกายคือกายแห่งการตรัสรู้ธรรม ซึ่งมีอยู่แล้ว
ภายในตัวของพวกเราทุกๆ คน และของมนุษย์ทุกคนในโลก
เราจะเข้าถึงพระธรรมกายได้ เมื่อใจหยุดนิ่งอย่างสมบูรณ์
ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ หากเราทั้งหลายตั้งใจลงมือปฏิบัติกัน
อย่างจริงจัง และปฏิบัติอย่างถูกวิธี ก็จะเข้าถึงพระธรรมกายได้
อย่างแน่นอน ขอเพียงให้มีฉันทะ มีใจรักที่จะเข้าถึง และมี
ความเพียรพยายาม ไม่ท้อแท้ท้อถอยในการฝึกฝนใจ หมั่นเอา
ใจจดจ่ออยู่กับศูนย์กลางกายในทุกอิริยาบถ โดยมีใจมุ่งมั่นว่าจะ
ต้องเข้าถึงพระธรรมกายให้ได้ อีกทั้งรู้จักสังเกตข้อบกพร่อง
ของตัวเราเอง ว่าทําไมใจของเราจึงไม่หยุดนิ่ง แล้วตอนที่ใจเรา
สงบนิ่งนั้น เราทำอย่างไร หากใช้สติปัญญาพิจารณาหมั่น
สังเกต ก็จะพบเหตุแห่งความบกพร่อง และช่องทางแห่งความ
สําเร็จในการเข้าถึงพระธรรมกายกันทุกคน
มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ทานสูตร ความว่า
“ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีความหวัง
ให้ทาน ไม่มีจิตใจผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการ
สั่งสมให้ทาน อีกทั้งไม่ได้ให้ทาน ด้วยความคิดว่า “เราหุง
หากินได้ แต่สมณะหรือพราหมณ์ทั้งหลาย ไม่ได้หุงหากิน
การไม่ให้ทานแก่สมณะหรือพราหมณ์ทั้งหลาย ย่อมเป็นการ
ไม่สมควร” แต่ให้ทานด้วยคิดว่า “เราจักเป็นผู้จําแนก