ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชl
อุ ท ก ด า บ ส - อาฬารดาบส
๔๖๔
ดาบสรามบุตร ผู้เคยเป็นครูของพระผู้มีพระภาคเจ้าของเรา ใน
สมัยที่พระพุทธองค์กำลังแสวงหาโมกขธรรม การที่ท่าน
อาจารย์ทั้งสองนี้ได้ไปบังเกิดในอรูปภพ ทำให้พลาดโอกาสที่จะ
ได้ฟังพระสัทธรรมอันประเสริฐจากพระพุทธองค์ ต้องไปเสวย
สุขเป็นเวลายาวนานเป็นหมื่นๆ มหากัป จากนั้นก็ต้องกลับมา
เกิดใหม่เพื่อแสวงหาทางพ้นทุกข์ โดยไม่รู้ว่า เมื่อไรจึงจะได้พบ
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ต่อไป
เรื่องของท่านจึงเป็นที่น่าเสียดายว่า เมื่อพระบรมโพธิสัตว์
ตรัสรู้พระสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว หลังจากได้รับการอาราธนา
จากท้าวสหัมบดีพรหม พระองค์ทรงดำริที่จะโปรดเวไนยสัตว์
ให้ได้รับรสอมตธรรมเห็นแจ้งในพระนิพพานตามพระองค์
ทรงดำริว่า “ตถาคตจักไปแสดงพระสัทธรรมโปรดผู้ใดก่อน ใคร
หนอจะมีปัญญาหยั่งรู้โลกุตตรธรรม อันแสนจะสุขุมลุ่มลึกได้
โดยฉับพลัน”
พระพุทธองค์ทรงพิจารณาเห็นว่า ท่านอาฬารดาบส
กาลามโคตร ผู้เคยเป็นครู เป็นบัณฑิตชาติ ทั้งมีสติปัญญาเฉลียว
ฉลาดเฉียบแหลม เป็นนักปราชญ์มีธุลีคือกิเลสเบาบาง ควรที่
จะไปแสดงธรรมโปรดดาบสนั้นก่อน แต่เมื่อพระองค์ทรง
สอดส่องด้วยธรรมจักษุ ก็ทรงเห็นแจ้งประจักษ์ว่า ท่านอาจารย์
ได้ละโลกไปได้ ๗ วันแล้ว บัดนี้ไปอุบัติเป็นอรูปพรหมผู้วิเศษอยู่