ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ทาแห่งพรหมโลก
ปฏิปทาแ
៣៨៥
สาวัตถี จึงมาขออาศัยอยู่ในบ้านของคฤหบดีท่านหนึ่ง สุภมาณพ
ถามคฤหบดีที่อาศัยอยู่ด้วยว่า “ท่านคฤหบดี ข้าพเจ้าได้สดับ
มาว่า พระนครสาวัตถีไม่ว่างจากพระอรหันต์ทั้งหลายเลย วันนี้
เราจะพึงเข้าไปนั่งใกล้สมณะหรือพราหมณ์ท่านใด หนอ จึงจะ
เป็นมงคลแก่ชีวิต”
คฤหบดีตอบว่า “ท่านผู้เจริญ พระผู้มีพระภาคเจ้า
ประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อารามของท่านอนาถบิณฑิก
เศรษฐี ท่านจงเข้าไปนั่งใกล้พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้นเถิด”
สุภมาณพเห็นว่าเป็นโชคของตัวที่จะได้พบเห็นพระอรหันต์
จึงรีบเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ และได้ทูลถาม
ปัญหาหลายเรื่อง มีข้อความสนทนาอยู่ตอนหนึ่ง ซึ่งสุภมาณพ
ได้ทูลถามถึงพรหมโลกไว้ว่า
“ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ข้าพเจ้าได้สดับมาว่า พระ
สมณโคดมทรงรู้จักหนทางเพื่อความเป็นสหายของพรหม
จริงหรือไม่” พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า พระองค์ทรงรู้จัก
หนทางเพื่อความเป็นสหายของพรหมจริง เหมือนคนที่เกิดและ
เจริญเติบโตในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ครั้นออกจากหมู่บ้านเพื่อไป
ทำธุระ เมื่อถูกอาคันตุกะถามทางไปบ้านที่ตัวเองอาศัยอยู่ เขา
ไม่ชักช้าหรือประหม่า สามารถแนะนำเส้นทางได้ทันที พระองค์
ก็เช่นเดียวกัน เมื่อถูกถามถึงพรหมโลก หรือปฏิปทาเครื่องให้