ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
ปรนิมมิตวสวัตดี ตอน สิริมาเทพนารี (๑)
๓๖๗
หรือหญิงโสเภณีชั้นสูงนางหนึ่งนามว่า สิริมา เพื่อให้มาดูแล
สามีแทนตน โดยจ่ายค่าจ้างให้วันละ 9,000 กหาปณะ เพื่อตัว
เองจะได้มีเวลาที่เหลือไปทําบุญตามชอบใจ
เมื่อนางสิริมาเห็นค่าจ้างในราคาสูงถึงปานนั้นก็รับปากว่า
จะทำหน้าที่ปรนนิบัติสามีของนางเป็นอย่างดี ฝ่ายสามีของเธอ
ก็ยินยอมพร้อมใจ เมื่อได้รับคำอนุญาตแล้ว นางอุตตราก็กราบ
นิมนต์พระภิกษุสงฆ์มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นประมุข ให้มาฉัน
ภัตตาหารที่บ้าน และยังได้ฟังธรรมจากพระพุทธองค์จนถึงวัน
มหาปวารณา ซึ่งการทําบุญครั้งนี้ เธอได้เป็นแม่งานในการ
จัดแจงงานทุกอย่างด้วยความเบิกบานใจยิ่งนัก
ก่อนถึงวันมหาปวารณาหนึ่งวัน สามีผู้เป็นมิจฉาทิฏฐิ
ของเธอ ได้ยืนมองไปทางโรงครัวทางหน้าต่าง เห็นภรรยากำลัง
ง่วนอยู่กับงานครัว เนื้อตัวขะมุกขะมอมไปด้วยเขม่าควัน
ไม่ยอมพักเลย จึงคิดว่านางช่างโง่เขลา ไม่รู้จักอยู่สุขสบาย มัว
แต่ไปอุปัฏฐากสมณะโล้น คิดดังนั้นก็รู้สึกขำ จึงหัวเราะขึ้น
หญิงงามเมืองสิริมาซึ่งยืนอยู่ใกล้ๆ เห็นกิริยาสามีของนางอุตตรา
เช่นนั้น ก็เกิดลืมตัวสําคัญตนผิด นางรู้สึกหึงหวงและโกรธนาง
อุตตรา จึงได้เดินเข้าไปในครัว ตักเนยใสที่กำลังเดือดพล่าน
ถือเดินตรงรี่เข้าไปหานางอุตตรา