เวมานิกเปรตในธรรมะ : หน้า 144/585

ธรรมะเพื่อประชาชl เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๔) ๑๔๓ เปรตตระกูลสุดท้าย คือ เวมานิกเปรต ที่ชื่อว่า เวมานิก- เปรต เพราะเปรตตระกูลนี้จะมีสมบัติคือวิมานเงินวิมานทองซึ่ง เป็นของทิพย์ บางตนจะเสวยสุขราวเทพยดาในเวลากลางวัน ส่วนกลางคืนจะเสวยทุกข์ที่เกิดจากความตระหนี่ในทรัพย์ บางตนจะเสวยสุขเฉพาะในเวลากลางคืน ส่วนกลางวันจะต้อง เสวยทุกข์ตามสมควรแก่อกุศลกรรมที่ตนทำไว้ ผลัดเปลี่ยนกัน ไปตามกาลเวลา กรรมที่ทำให้ต้องมาเกิดเป็นเวมานิกเปรต มีอยู่หลาย อย่างต่างวาระด้วยกัน แต่โดยส่วนมากในภพชาติก่อนจะเป็น คนมีศรัทธาก่อสร้างกองการกุศลไว้มากมาย แต่ไม่รักษาศีล ไม่รักษากาย วาจา ให้บริสุทธิ์ ครั้นตายลงจึงตรงมาเกิดเป็น เวมานิกเปรต หรือเมื่อครั้งเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนา ได้รักษาศีลเพียงอย่างเดียว แล้วไม่ได้มีศรัทธาสร้างกองการ กุศลอย่างอื่นเลย เพราะเต็มไปด้วยความลังเลสงสัย เชื่อบ้าง ไม่เชื่อบ้างในเรื่องของบุญและบาป ถึงทำบุญรักษาศีลก็ทำ อย่างเสียไม่ได้ ทำโดยไม่ตั้งใจ ครั้นตายลง จึงมาเกิดเป็น เวมานิกเปรต ผู้มีความสุขและทุกข์คลุกเคล้ากันไป ครั้งนี้หลวงพ่อมีเรื่องของเวมานิกเปรตมาเล่าให้ทุกท่าน ได้ศึกษาเป็นตัวอย่าง เรื่องมีอยู่ว่า มีเปรตตนหนึ่งในเวลา กลางวันอาศัยอยู่ในวิมานประดุจชาวสวรรค์ ประดับด้วยเสื้อผ้า