ธรรมะและการหักห้ามความโกรธ : หน้า 233/585

ธรรมะเพื่อประชl รุกขธรรม ๒๓๒ ประหารด้วยความลืมตัว ทันใดนั้นเองนึกถึงรุกขธรรมว่า “ถ้าเรา ฆ่าพระ เราก็จะต้องไปตกในมหานรก อย่ากระนั้นเลย เราไป เข้าเฝ้าแล้วทูลเรื่องราวแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าดีกว่า” เทพธิดา จึงไปกราบทูลพระพุทธองค์ และได้รับการสรรเสริญจากพระผู้มี พระภาคเจ้า ในการที่เธอสามารถหักห้ามความโกรธได้อย่างเร็ว พลันว่า “บุคคลใดหักห้ามความโกรธที่เกิดขึ้นให้หยุดได้ เหมือน คนขับรถห้ามล้อรถที่กำลังวิ่งไปโดยเร็วให้หยุดได้ เราเรียก ผู้นั้นว่าเป็นสารถี ส่วนสารถีคนขับรถในโลกนี้ ยังไม่ใช่สารถี เป็นเพียงคนถือเชือกเท่านั้น" เมื่อจบพระคาถา เทพนารีท่านนั้นก็ตั้งอยู่ในโสดา ปัตติผล พระผู้มีพระภาคทรงตรวจดูสถานที่อยู่ของเทวดานั้น ทอดพระเนตรเห็นสถานที่เหมาะสมแห่งหนึ่งด้วยพุทธจักขุ จึงตรัสว่า “ไปเถิดเทพนารี เธอจงเข้าไปอยู่ที่ต้นไม้แห่งนั้นเถิด” เธอจึงเข้าไปสิงสถิตอยู่ในต้นไม้ซึ่งอยู่ภายในกำแพงวัดพระเชตวัน ซึ่งเทวบุตรผู้เป็นเจ้าของเดิมนั้นได้จุติไปแล้ว ตั้งแต่นั้นมา เทพนารีก็ได้รับความคุ้มครองจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และ เธอก็ได้เป็นพุทธอุปัฏฐายิกาด้วย ในคราวมีเทวสมาคม เมื่อเทวดาผู้มีศักดิ์ใหญ่พากันลงมา เทวดาผู้มีศักดิ์น้อย ต้องถอยร่นไปจนจดมหาสมุทร และภูเขา