โลกของเปรตในพระพุทธศาสนา : หน้า 114/585

ธรระเพื่อประชาช เปรต ๑ ๒ ตระกูล (๑) ๑๑๓ อย่างเดียว ไม่มีการทำมาค้าขาย ทำไร่ไถนาก็ไม่มี เป็นดินแดน ที่ปราศจากความสุขและความเจริญ ถึงแม้จะไม่ได้รับความ ทุกข์ทรมานมากมายเหมือนในมหานรก แต่ก็มีความทุกข์ ทรมานมากกว่าในเมืองมนุษย์หลายเท่านัก เรื่องราวเกี่ยวกับเปตโลกนี้มีบันทึกไว้ในพระไตรปิฎก สามารถจะศึกษาได้ว่า ทำกรรมอะไรไว้จึงไปเกิดเป็นเปรต เปตโลกนี้แบ่งเป็นลักษณะของผู้ที่ถูกลงโทษหรือเสวยวิบาก กรรมของตัวเองไว้หลายชนิด ความเป็นอยู่ของเปรตแต่ละ จําพวกก็แตกต่างกันตามกรรมที่ตนได้สร้างเอาไว้บางพวกอดข้าว อดน้ำ เสวยทุกข์อยู่นาน บางพวกต้องไปกินเศษอาหารที่ชาว บ้านทิ้งไว้ตามทีโสโครก บางพวกกินเสมหะ น้ำลาย อุจจาระ ส่วนเปรตบางพวกอาศัยอยู่ตามภูเขาหรือถูกขังก็มี *ในคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนามีบันทึกไว้ว่า เปรตมี ๔ ประเภทใหญ่ๆ บางแห่งแบ่งเป็น ๑๒ ตระกูลบ้าง หรือแยกย่อย ออกเป็น ๒๑ ชนิดก็ได้ ที่ท่านแบ่งเป็น ๔ ประเภทใหญ่ๆ ได้แก่ ๑. ปรทัตตูปชีวีเปรต คือเปรตที่เลี้ยงชีวิตอยู่โดยอาศัยอาหารที่ ผู้อื่นอุทิศให้ ๒. ขุปปิปาสิกเปรต เป็นเปรตที่หิวข้าวหิวน้ำอยู่ *โลกทีปนี (พระพรหมโมลี)