ธรรมะเพื่อประชาชน: ชีวิตชาวสวรรค์ : หน้า 195/585

ธรรมะเพื่อประชาชl ชีวิต ชาวสวรรค์ ១៩៤ คือ เนกขัมมานิสังสกถา เป็นการพรรณนาอานิสงส์ของการ บำเพ็ญเนกขัมมะ อนุปุพพิกถานี้ ในสมัยปฐมโพธิกาล คือเมื่อครั้งที่ พระพุทธองค์ทรงเริ่มเผยแผ่พระธรรมคำสอนใหม่ๆ นั้น จะทรง ใช้ธรรมหมวดนี้เป็นแม่แบบในการแสดงธรรมแก่พุทธบริษัทที่มี จิตเลื่อมใสในพระองค์ ให้สมาทาน ให้ร่นเริงเบิกบาน ให้อาจหาญ ในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไป ที่ผ่านมาหลวงพ่อได้เล่าถึงทานกถา และ สีลกถามาพอสมควรแล้ว เพราะฉะนั้นตอนนี้เรามารับฟัง เรื่องราวของสวรรค์กันต่อไป เทวโลก หรือที่เราเรียกว่าสวรรค์นี้ เป็นที่สถิตอยู่ของ ทวยเทพทั้งหลาย ตั้งแต่ชั้นต้นจนถึงชั้นสูงสุด มี 5 ชั้นคือ จาตุ มหาราชิกา ดาวดึงส์ ยามา ดุสิต นิมมานรดี และปรนิมมิต วสวัตดี ก่อนที่จะกล่าวถึงประเภทของทวยเทพ เราจะพูดกันถึง การอุบัติขึ้นของทวยเทพ คือ มนุษย์ซึ่งรวมทั้งสัตว์เหล่าอื่น ที่ได้สั่งสมบุญกุศลไว้มากพอที่จะได้ขึ้นสวรรค์ เมื่อแตกกายทําลาย ขันธ์แล้ว บุญกุศลก็จะส่งให้มาอุบัติในเทวโลก และเมื่อจะเกิด ก็เป็นแบบโอปปาติกะ เป็นอุปปัตติเทพ คือเป็นเทวดาผู้อุบัติขึ้น แล้วโตเป็นหนุ่มเป็นสาวทันที ไม่ต้องนอนในครรภ์มารดาเหมือน มนุษย์ หรืออยู่ในฟองไข่เหมือนสัตว์เดียรัจฉานบางจ๋าพวก