ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 288/585

ธรรมะเพื่อประชาชll องค์ อัมรินทราธิราช ២៨៧ ของพวกเขา และทรงพระราชทานช้างเชือกนั้นให้เป็นรางวัล เมื่อได้รับการสนับสนุนจากพระราชา มฆมาณพและพวก ก็ยิ่งสร้างความดีเพิ่มขึ้น ได้ช่วยกันสร้างศาลาขึ้นในหนทาง ใหญ่ ๔ แยก ให้เป็นที่พักอาศัยแก่พ่อค้าและคนเดินทาง ภรรยา ท่านหนึ่งของมฆมาณพคือ นางสุธรรมา ก็ได้ร่วมบุญด้วยการ ทำช่อฟ้าศาลา นางสุนันทาได้สร้างสระโบกขรณี เพื่อให้คนได้ ลงอาบและดื่มน้ำอย่างสบาย ส่วนนางสุจิตราได้สร้างสวน ดอกไม้หอม เมื่อทั้งผู้นำประเทศคือพระราชา ผู้บริหารบ้านเมือง และหัวหน้าหมู่บ้าน ต่างขวนขวายในการทําความดี ผลที่เกิด ขึ้นก็คือ เมื่อละโลกไปแล้ว พวกเขาได้ไปบังเกิดเป็นเทพบุตร เทพธิดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์กันมากมาย เนื่องจากมฆมาณพเป็นผู้นำในการสร้างความดี อีกทั้ง ได้บำเพ็ญวัดตบท ๗ ประการอย่างบริบูรณ์ และเป็นผู้ไม่ประมาท สามารถตักเตือนตนเองได้ ทำให้ท่านได้เป็นท้าวสักกะจอมเทพ ส่วนนางสุชาดาคิดว่าเราเป็นภรรยาของมฆมาณพ เมื่อเขา ทำบุญอะไรเราก็คงได้บุญด้วย จึงไม่ได้มีส่วนร่วมในการทำบุญ เมื่อละโลกไปแล้วก็ไปเกิดเป็นนกกระยาง เพราะฉะนั้น ใครทำบุญ คนนั้นก็ได้ ถ้าไม่ทำก็ไม่ได้ เรื่องบุญบารมีนี้เราต้องสร้างเอาเอง ไม่มีใครทําแทนให้ใครได้