ธรรมะเพื่อประชาชน: การสูญเสียและความสุข : หน้า 374/585

ธรรมะเพื่อประชาชl ปรนิมมิตวสวัตดี ตอน สิริมาเทพนารี (๒) ชีวิตของคนเราต้องมีการพลัดพรากจากกันเป็นธรรมดา ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทอง คน สัตว์ สิ่งของอันเป็นที่รัก ดังนั้นถึงคราวจําเป็นต้องสูญเสียบางสิ่ง หลายๆ คนยอมเสีย เงินตรา เพื่อแลกกับเวลาที่จะสูญเสียไป เพราะเวลาเป็นสิ่งที่มี คุณค่ายิ่งกว่าเงินตรา เวลาแม้เพียงน้อยนิด สามารถเปลี่ยน เป็นสมบัติได้อย่างมหาศาล หลายๆ คนยอมเสียเวลาเพื่อแลก กับอารมณ์ที่ดีๆ เพราะอารมณ์ดีมีคุณค่ายิ่งกว่าเงินตรา ดังนั้น จึงยอมเสียเงินตรา ดีกว่าเสียเวลาและอารมณ์ อารมณ์ดี อารมณ์เบิกบานและอารมณ์ที่เป็นกุศล ควรให้เกิดขึ้นในดวงใจ ของเราเสมอ เพราะเมื่ออารมณ์ดีแล้ว ใจของเราก็จะมีความสุข แม้จะสูญเสียอะไรก็ตาม แต่ถ้าใจเราดี ใจเราเป็นสุข ก็เสมือน ไม่ได้สูญเสียอะไรไป ฉะนั้นให้หวงแหนเวลาและรักษาอารมณ์ดี ไว้เสมอ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ปุญญกิริยาวัตถุสูตร ว่า “ดูก่อน เธอผู้เห็นภัยในวัฏสงสารทั้งหลาย บุคคล บางคนในโลกนี้ กระทำบุญกิริยาวัตถุที่สำเร็จด้วยทานมี ประมาณอันยิ่ง กระทำบุญกิริยาวัตถุที่สำเร็จด้วยศีลมี ประมาณอันยิ่ง แต่ไม่ได้เจริญบุญกิริยาวัตถุที่สําเร็จด้วย ภาวนาเป็นอย่างยิ่ง เมื่อถึงแก่กาลกิริยาตายไปแล้ว เขา ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชั้นปรนิมมิตวสวัตดี”