ธรรมะเพื่อประชาชน: พุทธประวัติและการปลดปล่อยเปรต : หน้า 153/585

ธรรมะเพื่อประชsl ปรทัตตูปชีวีเปรต ๑๕๒ จึงพากันไปเข้าเฝ้าพระกกุสันธสัมมาสัมพุทธเจ้า ทูลถามว่า “เมื่อไรหนอ พวกข้าพระองค์จึงจะพ้นจากอัตภาพของเปรต” ถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเรื่อยมา ตั้งแต่พระกกุสันธพุทธเจ้า พระโกนาคมนพุทธเจ้า และพระกัสสปพุทธเจ้า ก็จะได้รับพุทธ พยากรณ์ว่า ให้ไปถามพระพุทธเจ้าพระองค์หน้าโน้น ต่อมา เมื่อมาถึงในสมัยพุทธกาลของเรา พระเจ้าพิมพิสาร ซึ่งเคยเป็นญาติของพวกเปรต เมื่อทรงถวายวัดเวฬุวันแด่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ไม่ได้อุทิศส่วนกุศลไปให้ พวกเปรต ซึ่งบัดนี้อยู่ในสภาวะที่พอจะรับบุญได้แล้วที่เราเรียกว่า ปรทัตตูป ชีวีเปรต จึงมาปรากฏกายให้พระองค์เห็น บางพวกพากันยืนอยู่ นอกฝาบ้าง ที่ทาง ๔ แพร่งบ้าง ที่นอกประตูก็มีเยอะแยะไปหมด บางพวกมีหนวดและผมยาว หน้าดำ ผอมเกรียมดำเหมือนต้นตาล ถูกไฟไหม้ บางพวกมีหลอดคอเล็กเท่ารูเข็ม มีท้องใหญ่ บางพวก มีรูปร่างแปลกประหลาดน่าสะพรึงกลัวเหลือเกิน พากันส่งเสียง ร้องโหยหวนในพระราชนิเวศน์ ครั้นรุ่งเช้า พระเจ้าพิมพิสารเสด็จไปทูลถามพระสัมมา สัมพุทธเจ้า เมื่อทรงทราบว่าเป็นเปรตญาติมาขอส่วนบุญ พระองค์จึงได้ถวายภัตตาหาร ผ้าไตรจีวร และไทยธรรมทุกอย่าง อุทิศส่วนกุศลให้หมู่ญาติ พวกเปรตเหล่านั้นจึงพ้นจากอัตภาพ