การปลดปล่อยและการเสื่อมสลายของสรรพสัตว์ : หน้า 22/416

ให้ปลดปล่อยวาง คลายความผูกพันจากทุกสิ่ง โดยพิจารณาไปตามความเป็นจริงของสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลายในโลกนี้หรือโลกอื่น เพราะสภาพความเป็นจริงนั้น ทุกสิ่งส่วนไปสู่จุดสุดล้น เมื่อเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็เสื่อมสลายไป จะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ ดีกรามบ้านช่อง ต้นหมากรากไม้ ภูเขา เลากา แม้แต่โลกในสิ่งนี้ซึ่งเป็นที่รองรับของสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลาย สักวันหนึ่งก็ต้องล้มสลายไปหมดด้วยกัปนาฎ โลกซึ่งเป็นที่รองรับของหมู่สัตว์ยังเป็นเช่นนี้ สรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลายก็ต้องเสื่อมสลายหายไป นี่คือความจริงแท้ของสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลาย พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้เป็นพระบรมศาสดาผู้อ่านภูมิ บมาก สะสมบด้วยวิชชาและจรรณะ ทรงอิญญาผ่องบริบูรณ์ พระองค์ก็ยังดับบิขอบิผลิทานเหลือแต่คำสอนที่เป็นสิ่งแทนพระองค์เท่านั้น พระปัจเจกพุทธเจ้าตรัสด้วยพระองค์เอง ไม่ได้สั่งสอนผู้ใด มีอนุภาพเหมะเห็นเดินอากาศได้ยังต้องดับขั้นบิฐิพพาน พระอันตสาวกของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ยังดับมรรคผลนิพพานตามพระองค์ มีฤทธิ์ มีอนุภาพมากก็ยังต้องดับขั้นบิฐิพพาน พระเจ้าจักรวัตรผู้อารักขาโลกทั้ง ๙ หรือทีปัก ๔ ทิศ รอบเขาพระสุเมรุ ซึ่งเป็นที่ตั้งของสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาและดาวดึงส์ยังก็ต้องเสื่อมสลายไป