ข้อความต้นฉบับในหน้า
"วันนี้ถ้าเราไม่ได้บรรลุธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบรรลุ ก็จะไม่จากที่แม่เนื้อลือจะ
แก่หงนเลือดหายไป เหลือแต่กระดูกหนังชำมัน
ไม่ได้ตายเถอะ ยอมตาย"
แล้วท่านก็ก้มทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง รวมใจไปหยุดนั่ง ๆ
นุ่ม ๆ ที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ 7 ซึ่งปกติเป็นธรรมชาติดองใจ
ถ้าทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง มันจะกลับไปนั่งอยู่ในที่ตั้งดังเดิม คือ
กลางกายฐานที่ 7 ตรงนี้ แล้วท่านไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ได้
คิดอะไรเลย ทำใจให้หยุดนิ่งอย่างเดียว เพราะท่านยังไม่รู้เลย
ว่า ธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบรรลุั่นอยู่ที่ตรงไหน เป็น
อย่างไร แต่ว่า ณ วันนี้ท่านมีความตั้งใจดีเดียวนำเอาชีวิต
เป็นเดิมพัน เพราะท่านเบื่อหน่ายจากความทุกข์ เห็นอยู่ใน
วัฏสงสารเช่นเดียวกับผู้มีบุญในกาลก่อน
เพราะฉะนั้น ใจของท่านก็ปลอดโปร่ง แล้วก็ทำหยุดทำ
นิ่งอย่างเดียว นิ่งไปเรื่อย ๆ แล้วท่านก็เห็นไปตามลำดับ จน
กระทั่งได้บรรลุพระธรรมกาย เมื่อบรรลุพระธรรมกายแล้ว ท่าน
ก็เปล่งอุทานในยามดี”กว่า “เออ... มันอยากอย่างนี้เอง ถึงได้ไม่
บรรลุกัน ความเห็น ความจำ ความคิด ความรู้ ต้องรวมเป็นจุด
เดียวกัน เมื่อหยุดแล้วจึงดับ เมื่อดับแล้วจึงเกิด ถ้าไม่ดับ ก็ไม่