การเข้าถึงพระวัตถุประสงค์ด้วยภาวนา : หน้า 298/416

อากา ตัวอย่างนี้เป็นปีในระดับอุพเพงคชปีดี ต้องประกอบไปด้วยบุญเก่าที่เคยทำเอาไว้ ไม่สาระทั่วไป แต่รู้สึกว่าจะเป็นส่วนใหญ๋ หนุ่มนักเรียนขอนนั้นต่อมาก็บอลเป็นพระ ตอนนี้เป็นพระเถรไปแล้ว ถ้ีมีอาการอย่างนี้ เราก็ทำเฉย ๆ เพราะใจเราไม่ใส่ มุ่งเกี่ยวกับเรื่องลอย เรามุ่งเพื่อให้เข้าไปสู่พระวัตถุประสงค์ มันก็จะผ่านอารมณ์นี้ไปได้ แล้วก็แผ่ไปถึงพระวัตถุภัยใน เพราะฉะนั้นถ้าอาการใดอาการหนึ่งเกิดขึ้น เราก็เฉย ๆ หยุดนิ่ง ๆ ทำสบาย ๆ มีสิ่งที่น่าศึกษาเรียนรู้แยะๆ เป็นความรู้ภายในที่เรียกว่าวิชาช ๓ นั่นแหละ บุพเพนิวิกาสานุสติญาณ ระลึกชาติหนหลังได้ จุดปุปปาทาญาณ รู้เรื่องภูมิ ภูแห่งกรรม แล้วก็อจลกายานุสติ มุ่งไปจัดกิจเลส ด้นเหตุแห่งความทุกข์ ตอนนี้เรากว่างใจให้นิ่ง ๆ หยุดนิ่งอย่างสบาย ๆ หยุดเบา ๆ จะประกอบใจหรือบริการวานา สัมมา อะระหัง ได้ก็จะไม่กวนนาก็ไม่เป็นไร ภาวนาไปด้วยใจที่เบิกบาน โดยไม่ใช้กำลังในการภาวนา เหมือนบทสดมณ์ หรือเนื้อเพลงที่เราค้นที่ออกจากใจเราเองโดยไม่ได้ตั้งใจอย่างนัน่ ถ้าจะภาวนา ความละเอียบของเสียงต้องระดับนั้น จะได้รวดเร็ว แต่อย่าพอใจหยุดเป็นสักครั้งหนึ่ง ตอนหลังไม่ต้องภาวนาแล้ว แค่วางนิ่ง ๆ พอนิ่ง ๆ ก็ลงแล้ว โบก เบา สบาย ตัวขยาย แล้วก็เห็นไปตามลำดับ