การศึกษาเกี่ยวกับชีวิตหลังความตาย : หน้า 72/416

เมื่อเราทุกคนต้องตาย เราจึงจำเป็นจะต้องศึกษาเอาไว้ เพราะว่าตายแล้วไม่ได้สูญหายไป แต่ที่เราเห็นภาพที่เชิงตะกอน หรือในสถานในป่าช้าที่เขาประชุมเพลิงกัน ไม่ใช่แค่นั้น แต่ยังมีชีวิตหลังความตายอีก ซึ่งจะเริ่มต้นตรงฐานที่ 7 ถ้าตายไม่เป็นอันตราย เพราะเมื่อชีวิตไปอยู่โลกสุขทุกข์ในปรโลกนั้นยาวนานเหลือเกิน มากกว่าชีวิตตอนที่เป็นมนุษย์ ถ้าสุขทานเป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้านปี เป็นหลาย ๆ ล้านปี และถ้าทุกข์ทุกข์ในท่านเองเดียวกัน แต่ทุกข์จะนานกว่าความสุข อย่างเช่น อายุขัยของสวรรค์ชั้นที่ 1 เท่ากับแค่ 1 วัน 1 คืนของนรกชั้นที่ นี้มันเป็นอย่างนี้ เราจึงจำเป็นจะต้องศึกษาเอาไว้ แล้วก็ตำรำ แล้วก็ตำทำให้ได้ ที่นี่ความใกล้กับหมอง มันอยู่ที่ใจของเรา กับการกระทำที่เราทำผ่านมาเมื่อตอนยังแข็งแรงอยู่ ถ้าทำบุญใจใส่ ทำบาปใจ ก็หยมอง บุญที่เกิดจากการทำทาน รักษาศีล เจริญภวนา เป็นต้น จะเป็นเหตุให้ใจใส เวลาใจใส ถ้าใสเต็มส่วนเต็มที่จะเห็นเป็นดวงใส ๆ ปรากฏขึ้นในกลางกายของเรา ใสเหมือนเพชร เหมือนน้ำ เหมือนกะจก หรือยิ่งกว่านั้น มั่นใสมาก ใครเห็นอย่างนี้มันใจได้ว่าปิดประตูบายไปสวรรค์ได้อย่างแน่นอน หรือใสในอีกระดับหนึ่งคือ รู้สึกปลื้มในกุศลธรรมความดี