การค้นหาคุณค่าในชีวิต : หน้า 34/416

เลย นี่สำหรับบางคนที่ยังไม่มีใจที่จะไปพระนิพพาน มันก็มีทางออก โน่นต้องไปให้สุดแห่งธรรม นั่นแหละ เพราะฉะนั้น เมื่อชีวิตเป็นของน้อย เราจึงควรใช้ชีวิตให้มีคุณค่าและมีประสิทธิภาพที่สุด นอกเหนือจากการทํามาหากินแล้ว การผลิตผลิตภัณฑ์เพื่อผ่อนคลายความทุกข์ ซึ่งจริง ๆ แล้วมันก็ไม่ใช่ความสุขนะ เพื่อผ่อนคลาย เพื่อพักผ่อนใดที่ซึม เหมือนคนชักเย่อกันจะได้พักผ่อนแล้วก็ย่อยใจ ใจมันก็คลายจากความตึงเครียด พักผ่อนหย่อนใจอย่างนั้นนะ นอกเหนือจากทำมาหากินแล้ว พักผ่อนหย่อนใจด้วยความเพลิดเพลินแล้ว เราก็ควรจะมาแสวงหาสิ่งที่เป็นสาระแก่นสารของชีวิต นี่ก็คือการทำใจหยุดใจนิ่ง ไม่คิด ไม่พูด ไม่ทำ เพราะคิดพูดทำทั้งวันแล้ว มาตั้งหลายวัน หลายอาทิตย์ หลายเดือน หลายปี ตลอดชีวิตที่ผ่านมา เราคิด เราพูด เราทำมาลงเยอะ มาลองไม่คิด ไม่พูด ไม่ทำ มาลองหยุดทำสิ่งดู แล้วเราก็จะพบ อารมณ์อันประณีตชนิดหนึ่งซึ่งแตกต่างจากที่เราเคยเจอ เมื่อเราอยู่ในจุดที่ปลอดความคิด คำพูด และการกระทำ ใจจะหยุดนิ่ง จะขยาย ไม่คับแคบ