ข้อความต้นฉบับในหน้า
สามารถอ่านข้อความในภาพได้ดังนี้:
จะได้ ๒๐, ๓๐ เปอร์เซ็นต์ จาก ณ จุดตรงนั้นก็จะค่อยๆ นิ่ง ไปเรื่อยๆ นิ่ง นุ่ม ละมุนละไม ใจไม่ไปไหนเลย และพอถึง จุดๆ หนึ่ง นิ่งจริงๆ นิ่งเหมือนเรววางของเอาไว้กับที่ อย่างนั้น ตุนนิ่งจะขยาย เบา สบาย ภาพที่เห็นรัวๆ รางๆ ก็จะดีขึ้นมาเลย ชัดมาในระดับที่เรามีความปลิ้มปิติว่า เออ เรานึกเห็นได้จริงๆ นะ ที่นึกเห็นได้อย่างสบาย ไม่ใช่นึกเห็น ได้อย่างลำบาก จะมาอยู่ในระดับนี้
แล้วพเรานิ่งหนักเข้าไปเรื่อยๆ เดี๋ยวจากนิ่งเห็นจะเปร ยเปลี่ยนมาเป็นการเห็นจริงๆ เหมือนกับเราสลืมตาเห็นวัตถุ ภายนอก เหมือนจำลองหรือซีรีส์เข้าไปเลย จะชัดอย่างนั้น แต่มางทียังไม่ใส หรือบางทีใสแต่ยังไม่สว่าง ก็ต้องค่อยๆ ให้มีชั่วโมงหยุด ช่วงโมงนึง ช่วงโมงกลางให้เยอะๆ ต้องทำบ่อยๆ ทำซ้ำแล้วซ้ำอีก อย่าไปทอดทิ้งการฝึกหยุดนิ่ง ต้องฝึกให้ชมติดนะ ต่อกันสมำเสมอทุกวัน
โดยเฉพาะภายในที่ให้เป็นนั้นแหละสำคัญมาก จะช่วยเพิ่มชั่วโมงหยุด ช่วงโมงนึง ช่วงโมงกลาง และความคุ้นเคยกับสิ่งที่เรานึก ภาพก็จะดีขึ้นมาเรื่อยๆ บางทีอาจจะชัดขึ้นมาแบบนี้แค่พักหนึ่ง พอเราไม่ทอดทิ้งการฝึก มันก็งานเป็น ๑ นาทีบ้าง ๑๐ นาทีบ้าง และก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนท่วงชัดเจน ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ นี้สำหรับการฝึกฝนของบางท่านนะ แต่บางท่านพอใจกับบูญใหม่เชื่อโยงกันถูก