การเตรียมตัวรับมือกับภัยในชีวิต : หน้า 135/416

ถูกหลักวิชา ถ้าเราเห็นคุณค่า สมัครใจที่จะเข้าสู่ แล้วก็มีสดใส สบาย สม่ำเสมอ หน้าน่าสนต เดียวเราก็สมปรารถนา ภัยเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา อย่าประมาท ภัยของชีวิตไม่มีนิยามหมาย ใครเลยจะคิดว่า ชายทะเลซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยว สวยสดงดงาม อยู่บริเวณนั้นเป็นร้อยปี มันยังคงความสวยงามอยู่เช่นนั้น ไม่ได้อะไรกำเนิดขึ้น แต่มุ ๆ ก็เกิดสนามขึ้นมาฉับอย่างไม่มีมีมีมูล แล้วนำความพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รักให้บังเกิดขึ้น ทำให้เกิดความโศกเศร้า เสียใจ คับแค้นใจ พร่ำพีว่ำวนั้น นี้เป็นเครื่องสอนเราให้รู้ว่า ในวัฏะนี้มิย่ออยู่ตลอดเวลา มันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ เราไม่รู้ เราเห็นแต่ว่าเกิดขึ้นกับคนอื่น มีทุกวัน แต่กับเรา เราไม่รู้ เพราะฉะนั้นเพื่อความไม่ประมาท ต้องหนับปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัวให้ได้ อย่าเกียจคร้านในการทำความเพียร จะต้องมีวันหนึ่งที่เรามอดเรียมแรงคนอยู่บนเตียงคนป่วย ขยันเนื้อขยันตัวไม่ได้ เหมือนบรรุผู้มีดังสิบนคนจับเราเอาไว้ ถึงตอนนั้นเรา ต้องการที่พึง เพราะตอนนั้นเรา มีวามทุกข์ทั้งกายใจ แต่หากเราไม่เตรียมตัวก่อนล่วงหน้า ถ้าจะไปเรียกร้องหาในตอนนั้น มันก็สายเกินไป ดังนั้นต้องหนับปฏิบัติธรรมทุกวัน และในวันอาทิตย์เราก็มา ชมุนกัน มาฝึกใจให้หยุดหนึ่ง ให้ใจใส ๆ