เป้าหมายของชีวิตและการดับทุกข์ : หน้า 29/416

มีทุกข์ประจำร่างกายอยู่ คือ ความแก่ ความชรา ความเจ็บไข้ป่วย แม้กระทั่งความตาย หรือทุกข์จรร คือ ความโศกเศร้า พีริษว้าง ความพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก จะเป็นคนรัก ของรัก หรืออารมณ์ที่เป็นที่รักก็ตาม ก็ต้องเจอ ต้องพลัดพราก หรือพลัดถิ่นส่งไม่ได้ สิ่งนั้น มีทรัพย์มากอยากจะให้ลูกมารับสมบัติ แต่กลูกไม่รักดีเกะกะแกจะเป็นทุกข์ เพราะฉะนั้นทุกชีวิตมีทุกข์ทั้งนั้น ตั้งแต่เศรษฐีถึงยาจก ถึงพระราชา โดยเฉพาะตัวของเรานี้แหละจะเห็นได้ชัดเจน ดังนั้น เป้าหมายชีวิตจึงเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง เมื่อทำพระนิพพานให้แจ้งแล้ว ทุกก็อดไป ทุกก็ดับไปหมด เมื่อโกเลสมันสิ้น พอก็เสด็ดยัง ความเดือดเนื้อร้อนใจหมด ไป นิพพานก็แจ้ง มันแจ้งตอนดับก็เสด็จหมดแล้ว นี่คือเป้าหมายทุกชีวิต เราเป็นผู้มีบุญ โชคดีที่เกิดมาในร่มเงาของพระพุทธศาสนา ที่อุดมไปด้วยความรู้อนันต์บริสุทธิ์แท้จริง ผู้ที่เป็นพระบรมศาสดา ของเราก็เป็นมนุษย์ ไม่ได้เป็นพระผู้เป็นเจ้า เมื่อเป็นมนุษย์ก็จะเข้าใจชีวิตของมนุษย์ได้ดีกว่าคนอื่นที่ไม่ได้เป็นมนุษย์ แล้วก็สรุปเป้าหมายของชีวิตว่า เราเกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง วิธีการทำพระองค์ก็อบหมดแล้ว จะไปนิพพานไปอย่างไร ก็ทรงบอกเอาไว้ตั้งหลาย ๆ นัย ในศีลจำ ๔ ก็มีว่า ชีวิตเป็นทุกข์ เหตุเพราะความ