การนั่งสมาธิและการเข้าใจความมืดและสว่าง : หน้า 252/416

มีด เมื่อเรานิ่ง ๆ พอคุ้นกับความมืด เดี๋ยวเราจะเห็นดวงดาวบนท้องฟ้าปรากฏขึ้น ทำลักษณะอย่างนั้น นิ่ง ๆ ไม่ว่าจะมืดหรือสว่าง พอเรานิ่งหนักเข้า พอดีส่วน ทำถูกวิธีเข้า มันก็สว่างขึ้น พอสว่างขึ้นก็อย่าไปดึงเถิดใจ หรืออย่าดีใจจนเกินไป พอดีก็ดีดนขึ้นเดี๋ยวมันก็สว่างก็อย่าไปเพราะฉะนั้นจะมืดหรือสว่างก็ตาม เราก็ต้องหยุดนิ่งเฉย ๆ ต้องเข้าใจตรงนี้ให้เนอะ ถ้าไม่เข้าใจตรงนี้ ก็ทำไม่ถูกวิธี ถ้ามือแล้วเรากลุ่ม มันก็ยิ่งมือหนักเข้าไปอีก เดี๋ยวก็ยิ่งเบื่อ ถ้าสว่างแล้วไปดึงเต้นดีใจเอ้า กลับมามืดอีก เดี๋ยวเราก็จะเสียดาย พอเสียดายมันก็จะไหยหา อยากได้ความสงวนคืนมา ยิงอยาก ก็ยิงหยาบ หายบเป็นบ่อย ๆ ในที่สุดก็เบื่ออีก เพราะฉะนั้นตรงนี้อย่าฟังผ่านจะมืดหรือสว่างก็ตาม เรามีหน้าที่หยุดกับนิ่งอย่างเดียว เหมือนคนมีอารมณ์เดียว หรือไร้อรมณ์ นิ่ง ๆ ที่นี่พ่อคนนาน ๆ เข้าบางคนภาพไม่เกิด แต่รู้สึกสบาย คือ ตัวมิล้ง โปร่ง เบา สบาย ไม่ฟุ้ง คิดอื่นที่เป็นความคิดหยาบ ๆ ไม่เข้าเมาเทรกลเลย แต่ภาพไม่เกิด พอเราเลิกนั่ง