การพึ่งพาตนเองและการฝึกใจให้หยุดนิ่ง : หน้า 246/416

พึงพาตัวเองได้ไม่ว่าจะอยู่กลางแจ้งก็พึงพาตัวเองได้ ไม่เหมือนผู้ที่พึ่งพาตัวเองไม่ได้ต้องอาศัยที่มุงบังที่ทำให้เกิดความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย แต่ผู้ที่พึ่งตัวเองได้ ก็มีความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัยในตัวเอง อยู่กลางแจ้งเป็นนวัตก็ได้ อยู่ในอคนไม้ก็ได้ อยู่ล้อมฟางก็ได้ หีบเขา ตามถ้ำ ภูเขา ที่สัง ป่าช้า ป่าเขาภูฏก็ได้ แปลว่าเมื่อใจหยุดแล้ว อยู่ที่ไหนก็ได้ในโลก เพราะพึ่งตัวเองได้ เป็นอยู่ได้ด้วย ตัวของตัวเอง การที่เรามานั่งฝึกหยุด ฝึกนิ่ง นอกจากเป็นทางมาแห่งบุญกุศล ความบริสุทธิ์ ก็จะนำเราไปถึงจุดที่พึ่งพาตัวเองได้ เป็นอยู่ด้วยตัวของตัวเองได้ ที่เรียกว่า อัตตาหิ อัตตโน นาโก เพราะตนเข้าไปถึงตัวตนที่แท้จริงที่มีอยู่ในตัวตนหยาบ ซึ่งเป็นเปลือกนอก ใจมันจะล่อนเข้าไปเป็นชั้น ๆ ด้วยหยูดกับนิ่ง มิดมันจะเปลี่ยนไปสู่ความละเอียดยิ่ง ๆ จากเห็นดวง ก็จะเห็นดวงในดวง ในดวงมีดวง ในกายมีกาย ในกายมีกายจะไปเรื่อย ๆ ลุ่มลึกไปตามลำดับ เพราะฉะนั้น เวลาที่เหลืออยู่นี้ ฝึกใจให้หยุดในหยุด นิ่งในนิ่ง ต่างคนต่างนั่งกันไปเงียบ ๆ นะ พระเทพญาณมหามุนี