การพัฒนาตนเองผ่านการปฏิบัติธรรม : หน้า 346/416

เอาตัวของเราไปเปรียบเทียบกับเพื่อนกลายามิตรบางท่าน ที่แม้ว่าใหม่ ๆ พอเขาหลับตา เขาก็นึกถึงดวง or องพระได้ ถ้าดูในปัจจุบันนี้เราจะมีความรู้สึกว่า เราพึ่งพาเขามา เรามาก่อนเขาด้วยซ้ำแต่ทำไมเขาถึงเห็นในปัจจุบันเราจะมีความรู้สึกว่าเราพึ่งพาเขามาก่อนเขามา ก่อนเขาด้วยซ้ำแต่ทำไมเขาถึงเห็นในปัจจุบันเราเห็นเพียงแค่ฉัน แต่ถ้ายนอนหลังไป สาวไปเรื่อย ๆ ในดีต กว่าที่เขาจะง่ายในวันนี้ ก็เคยยากมาก่อนในดีต แต่เขาทำความเพียรอย่างสมำเสมอ ต่อเนื่อง เมื่อบญส่งผล วางใจถูกส่วนถูกหลักวิชา มันก็พิสูจน์ขึ้นมาได้ เราจะมองแค่สร่น ๆ ไม่ได้ และที่เราชอบว่าเขา เพราะที่ผ่านมาในดีตเราทำผล ๆ เลย ๆ ไม่ต่อเนื่อง เพราะฉะนั้น ชาตินี้เราก็ต้องมาแก้ไขใหม่ ปรับปรุงใหม่แต่มันก็ไม่ใช่ยากมาก ยากพอสม แต่ก็ไม่ใช่ยากมาก มันก็ง่าย พอดี ๆ ถวางใจได้ัง ๆ ถูกหลักวิชา มันก็ทำได้ ตอนนี้เราฝึกหยุดนิ่งเบา ๆ สบาย วางใจเบา ๆ นิ่ง ๆ เดี๋ยวกายก็จะเบาไปเอง ต้องนิ่ง ๆ สบายให้ใจใส ๆ แล้วก็ผ่อนคลายระบบประสาทกล้ามเนื้อ ค่อย ๆ ประคับประคองใจอยางเป็นธรรมชาตที่สุด คือนิ่ง ๆ ไม่ต้องไปทำอะไรที่นอกเหนือจากนี้ พระเทพญาณมหามุนี