การผ่อนคลายและการเห็นทางใจ : หน้า 345/416

เนื้อทุกส่วนต้องผ่อนคลาย ตั้งแต่ศีรษะเรือไปเลย กระบอกตา หน้าผาก คอ ขา ไหล่ แขนทั้งสอง ถึงปลายนิ้วมือ ทั้งตัว ของเรา ถึงทั้งสอง ถึงปลายนิ้วเท้าให้ผ่อนคลาย แล้วก็ทำใจให้เบิกบาน แน่มชื่น ว่าง ๆ นิ่ง ๆ นุ่ม ๆ ละมุนละไม ให้ใจใส ๆ วางใจเบา ๆ อย่ำดำเลือง หรือเหลือบตา ลงไปในท้อง อย่าดำเลืองไป แค่ทำความรู้สึก เหมือนตอนนี้ เรานิ่งทันหลังให้มหาวีรพระเดชพระคุณหลวงปู่พระมงคล เทพมุนี พระผู้ปราบมาร เร่งนึกภาวนาว่า ได้เลย เห็นหน้าเสร็จกันข้าม หรือเรานึกภาพมหารวมได้เลยงั้น ๆ เราหันหน้าตรงกันข้าม หรือเรานึกภาพมหารวมกายเจดีย์ มีองค์พระสามแสนองค์เต็มไปหมดเลยอยู่ข้างหน้าเรา เราจะนึกได้เลย ถ้าจะนึกภาพต้องนึกอย่างนั้นนะ การเห็นทางตามกับการเห็นทางใจ การเห็นทางใจจะแตกต่างจากการเห็นด้วยลูกยนต์ตาดอนแรกคือ ลูกยนต์ตาพอลิชมตาก็ชมเห็นเลย แต่จะค่อย ๆ เห็น แล้วแต่ความคุ้นเคยกับสิ่งนั้น คุ้นเคยมากก็เห็นง่าย ไม่ค่อย คุ้นเคยก็ยังไม่ค่อยออกอะไรอย่างนั้น แต่จะอย่างไรก็ตาม หลัก วิชาชก็อยู่ที่หยุดนิ่งเฉย ๆ อย่างสบาย ๆ อย่าไปคำนึงถึงความมิด แล้วก็อย่าไปเร่งให้สาวงเร็ว มันมีขั้นตอนของมัน อย่าไปลัดขั้นตอน อย่างนี้ยาก แล้วก็อย่า