การทำสมาธิและการพัฒนาความสามารถ : หน้า 335/416

เราก็ลองสำรวจทบทวนดูฐานรากหนึ่งใน ฐานว่า เราถนัดอย่างไหน เอาอย่างนั้นไปก่อน ไม่ได้ผิดหลักวิชา เพราะเรารู้เป้าหมายแล้วว่า เราจะไปที่ตรงไหน เหมือนเราอยู่กับคนละทิศละทาง ทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันออก ทิศตะวันตก ภาคกลาง แต่เราอยากจะมาวัดพระธรรมกาย จะเริ่มตรงไหนก่อนก็ได้ แต่เป้าหมายสุดท้ายเราก็มาวัดพระธรรมกาย หรือจะวางใจนั่ง ๆ โดยไม่คำนึงถึงฐานก่อนก็ได้ ให้รู้สึกว่า สบาย เบิกบาน จะนึกนิมิตเป็นภาพ หรือไม่ก็ได้ เราก็เลือกเอา ในเบื้องต้นให้ทำอย่างนี้นะเพื่อให้มีความรู้สึกว่า การทำสมาธิไม่ใช่ของยาก อยู่ในวัยที่เราทำได้ให้เกิดความรู้สึกอย่างนี้ก่อน พอใจมันนั่ง ๆ นุ่ม ๆ ละมุนละไม สบาย สบาย อาจจะมีสักแบบหนึ่ง ไม่ถึงนาที รู้สึกตัวมันโล่ง ขยาย หรือ ตัวหายไป หรือ ตัวเบา ๆ ลอย ๆ อย่างนี้ใช้ได้แล้ว แม้ครั้งนั้นไม่ได้นานนาที หรือได้แค่นาทีเดียวคุ้มแล้วกับที่เราได้ลงทุน นั่งหลับตาเจริญสมาธิรวนาว แล้วก็ทบทวนดูว่า เราทำอย่างไรถึงได้อย่างนั้น เราก็ทำอย่างนั้นอีก มันก็จะไปเป็นอย่างนั้นอีก แล้วจาก ๑ นาที ก็ขยายมาเป็น ๒ นาที ๓ นาที ขยายไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งค้นเคย ชำนาญขึ้น คลองขึ้น ก็จะไปสู่จุดนั้นได้เร็วกว่านี้ ซึ่งบางครั้งเรานั่งชั่วโมงหนึ่งกว่าจะมาถึงตรงนี้ได้ ฟู่ไปตั้ง ๕๐ กว่าหน้าที่ มา