การฝึกใจให้สงบด้วยภาพนึก : หน้า 314/416

ใจต้องนุ่มนวลละมุนละไมอย่างนัน้ นะ ตรงนี้เป็นหลักสำคัญ ที่เดียว ถ้าทำเป็นเดียวใด้ก็จะรวมลงได้ง่าย ๆ ต้องค่อย ๆ ประคับประคองใจเบา ๆ โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับคุณนิยต์ตา แต่ทำความรู้สึกนิดหน่งว่า อยู่ในกลางทุ่ง กลางกายของเรา แล้วก็เกินกว่าตัวของเราเป็นศูนย์กลางของสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลาย แล้วก็นิ่ง ๆ อย่างเดียว อย่างสบาย วิธีนี้ภาพ จะนึกเป็นภาพของพระ ดวงแก้ว เพื่อช่วยให้ใจหยุดนิ่ง ในกลางตัวไปด้วยก็ได้ ซึ่งการนึกถึงองค์พระ ดวงแก้ว ดวงใส ๆ พวกเพรพลอยใส ๆ ก็ไม่ใช่ของอยากอะไร ให้นึกรวมดา ๆ เหมือนเรานึกถึงดอกบัว ดอกกุหลาบ ของที่เราค้นเคย ขึ้นล้าง หน้า แปรงสีฟัน ยาสตรีนีทถึงลูกปิงปอง ผลสัม ส้มโอ แตงโม มะพร้าว หรือของที่เรารัก คนที่เรารัก เห็นไหมจ๊ะ เรายังนึกได้เลย มันก็ไม่ได้กอะไรกะอย่างนั้น แต่ด้นหรือไม่ด้นอีกเรื่องหนึ่ง เอาว่านึกได้ นึกถึงองค์พระ หรือดวงแก้วก็เหมือนกัน ให้วิธีนี้ก็ธรรมดาอย่างนั้น อย่าไป เน้นมากเกินไป นิ่งง่าย ๆ แต่ให้ต่อเนื่องสำคัญตรงนี้ ที่พลาดกัน คือต้นไม่ต่อเนื่อง คือต่อเรา นึกได้เป็นเดียวนมันก็งูไปเรื่องอื่น อีกแล้ว ไปเรื่องที่เราค้น ที่จะทำอย่างไรให้ก็นึกได้ต่อเนื่อง ก็ต้องนึกบ่อย ๆ นั้นแหละ