ข้อความต้นฉบับในหน้า
ชีวิตที่สูงส่ง มะโลกแล้วไปเกิดในเทวโลกสุดติลกสวรรค์ ช่วงใดประมาณในการดำเนินชีวิตจะด้วยความไม่รู้หรือเพราะอะไร ก็แล้วแต่ ชีวิตก็จจะตกต่ำลงไปน้อยในนานรก อสุมนรก ยมโลก เปตร อสูรกาย สัตว์เดรัจฉาน
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ เวียนตายเวียนเกิดนับครั้งไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็นชนชั้นต่ำ ชั้นกลาง ชั้นสูง ล้วนมีทุกทั้งสิ้น ชนชั้นต่ำก็ทุกแบบชนชั้นต่ำ ชนชั้นกลาง ชนชั้นสูง มีกุฏิประจำตัวกับทุกข์ที่จงมา เช่น การผลิตพรรคจากสิ่งที่เป็นที่รัก ปราถนา สิ่งได้ไม่ได้ดั่งใจ ทุกข์จากความแก่ ความเจ็บ ความตาย สร้างทำให้โศกเศร้าเสียใจ คับแค้นใจ พร่ำพิรีารพัน
เพราะฉะนั้น ท่านจึงเห็นภัยในวัฏสงสาร ก็แสดงทางหลุดพ้น และในที่สุดก็พบตอนที่ท่านทั้งหลายทุกอย่างปล่อยวาง ทุกสิ่ง แล้วใจจะมาหยุดนิ่ง ๆ นุ่ม ๆ อยู่ที่ศูนย์กลางฐาน ที่ ๙ ที่กลางท้องเหนื่อยสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ ตำแหน่งตรงนี้จึงเป็นตำแหน่งที่สำคัญ เป็นที่หยุดใจของเรา และของทุก ๆ คน เพราะเป็นต้นทางที่จะบรรลุสมผลนิพพานไปสู่ความหลุดพ้นจากกิเลสอาสะ ซึ่งเป็นเหตุความทุกข์ทรมาณของชีวิต ใจท่านจะมาหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้แหละ หยุดนิ่งกระทั่งถูกส่วน ก็ตกศูนย์เข้าสู่ดวงธรรมภายใน ลอยขึ้นมาเป็นดวงใส ๆ ในท้องมีพระธรรมกาย ๑๒๕