การฝึกใจเพื่อความสุขภายใน : หน้า 290/416

ใจเราจะสูงอยู่ตลอดเวลา เป็นทางมาแห่งบุญและคุณธรรมอันประเสริฐจะเกิดขึ้นภายในตัวเรา เราต้องพร้อมเสมอสำหรับการเดินทางไปสู่โลก ในทุกหนทุกแห่ง ถ้าหายุดดูได้ จะไปที่ไหนหรืออยู่ที่ไหนก็ได้ เพราะว่ามีที่พึ่งภายใน มีความสุขภายในเป็นพื้นฐานแล้ว เพราะฉะนั้นถ้ามันฝึกไปเรี่อง ๆ หยุดนรกนิยากนิดหนึ่ง มันยากตอนแรกนิดหนึ่ง ไม่ได้ยากเยอะ คือ ตอนที่เราจะนำใจกลับมาส่งไว้กลางกาย ที่ยากเพราะเราคุ้นกับการส่งใจไปข้างนอก ไปติในคน สัตว์ สิ่งของต่าง ๆ ที่พระสัมมาสัมพุทธเจาสรุปไว้ว่า ติดในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมามณ์ วัตถุรูปอย่างนี้ เสียงเพราะ ๆ อย่างนี้ หรือไม่ก็นำมาคิดที่จะให้มันออกไป หรือพูดให้เข้าใจง่าย ๆ ก็คือ ติดในคน สัตว์ สิ่งของ สิ่งมีชีวิตหรือไม่มีชีวิตนั้นแหละ ที่ยากคือ เมื่อเราเอาใจมาไว้ภายใน มันก็จะออกไป ภายนอกเสมอ เพราะความคุ้น เราจับปลามาไว้ในกระป๋องนี้ มันก็จะพยายามดันร่อนลงไปในหนองน้ำ เพราะมันไม่คุ้นอยู่ในกระป๋องใจเราเอามาไว้ภายในมันก็จะกระโดดโลดเต้นไปกับสิ่งที่เราค้น ในธุรกิจการงาน บ้านช่อง การศึกษาเล่าเรียน ความสนุกสนานผลิตเพลินอะไรต่าง ๆ เหล่านี้ เพราะฉะนั้นตอนดีงกลับเข้ามาเราต้องยอมรับว่า เราต้องให้เวลากับตัวเอง