การเจริญสมาธิและการรวมจิตใจ : หน้า 330/416

ยิงไก่ก็ยิ่งแตก ยิ่งมีอะไรเยอะ ๆ ก็ยิ่งแตกแยก ไปเรื่อย ๆ แตกไปจนกระทั่งตาย ตายพร้อมกับกายแตก ค่าร่างกายก็แตก ใจก็แตก เมื่อมีการบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์จึงสอนให้เราเอาใจกวมกัน มาติดกันใหม่ด้วยการเจริญสมาธิปวนา พระเดชพระคุณหลวงปู่ พระผู้ปราบมาร ท่านก็สอนให้ใจมติดกันอย่างนี้ เห็น จำ คิด รู้ รวมหยุดเป็นจุดเดียวกัน พอใจดิด ดวงก็เกิดสว่างไส แล้วพอใจดิดก็เกิดใจเข้าไปสู่ภายในไปเรื่อย ๆ ยิ่งติดยิ่งแน่นเข้าไปเรื่อย ๆ จากนี้หลวม ๆ ก็ยิ่งแน่นขึ้น จนกระทั่งความคิดอื่นไม่ได้ช่องที่จะระเบิดใจให้แตกแยก ใจก็เคลื่อนเข้าไปสู่ภายใน ผ่านดวง ผ่านกาย ผ่านมานใส ๆ ใส่งดวง ทั้งภายใน ทั้งภายนอก ความสงบอิ่มในมีประมาณก็เกิดขึ้นมาพร้อมกับความบริสุทธิ์ ความนิ่งแน่น มาพร้อมกับความสว่างที่ทำให้เห็นแจ้ง เห็นภายใน แล้วก็แจ้งไปตามลำดับ จนกระทั่งไปถึงกายที่พิญามารเอากีเสาสะบังคับไม่ได้ก็หลุดล่อนไป คือนายธรรมอรัหัตตผล หน้าตัก ๒๐ วา สูง ๒๐ วา ใจบริสุทธิ์ นั่นและกายแท้จริงของเราจะต้องมีสภาพอย่างนั้นต้องสวยงาม สมบูรณ์ในด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ รูปสมบัติ คือ กายงามใส เกตุดอกบาตุม