การนั่งสมาธิและการพักผ่อนที่ลึกซึ้ง : หน้า 234/416

อย่างลึก ๆ มันจะสดชื่นแล้วมีพลัง แล้วก็มีกำลังใจที่จะนั่งต่อไปในวันต่อ ๆ ไป แล้วเราจะดื่มค่ากับความสุขที่ละละเอียดอ่อนนั้น ที่มีนิสัย สบาย ถอดดีมาแล้วเป็นอย่างนี้ ก็ทำอย่างนี้นะ แตบางคนพอ ก็อยากจะให้หลับ คือ ปล่อยมัน หลับก็ช่างไม่หลับก็ช่าง มันเกิดไม่หลับแต่กลับสดชื่น คือ ตัวหายไปเลย ก็ให้อาจแบบเดียวกัน คือ ให้ดื่มกับอารมณ์ที่ละละเอียด ละเมียดละไม ที่ความรู้สึกของร่างกายเราไม่มี นิ่งให้นานที่สุด นานแค่ไหนก็ช่าง จนกว่าใจจะถอนได้มาเอง ไม่ใช่เราไปนึกอย่างนี้ว่า เอง มันสบายนะ มันน่าจะมีอะไรให้เห็นบ้าง พอคิดแค่นี้ ฉีดเลยถอนขึ้นมาเลย ตอนนี้อย่าไปใช้ความคิด ทำจิตให้สงบ ๆ นุ่ม ๆ เบา ๆ อยู่ตรงนั้น ตรงไหนก็ได้ ตรงที่สบาย แล้วมันก็จะเกิด เพลิน สบาย เริ่มมีความรู้สึกว่า เอด การนั่งสมาธิมันไม่ชนะ แล้วก็เป็นการพักผ่อนถึง 2 ชั้น พิกัด ๆ ชั้นหนึ่งตอนที่เราปล่อยให้หลับ กับตอนที่เราตื่นจากหลับ มันดั內ตัวภายใน เป็นการพักอีกระดับที่ลึกกว่เดิมเหมือนเราเดินที่ชายหาดเอาเท้าจุ่มน้ำตื่น ๆ ยังขึ้นใจ ถ้าลึก ๆ มันจะขึ้นใจขนาดไหน ตรงนี้เหมือนกัน เราจะได้รู้ถึงความละเอีอดของใจอีกมิติหนึ่ง ถึงแม้มันไม่ถึงองค์ภายใน ก็จะเริ่มว่า อือ มันดี มันประดิษฐ์อย่างนี้ แล้วเราก็ทำความคุ้นเคยกับมันให้ได้นานที่สุด พอถอนได้ช่างมัน