การฝึกทำสมาธิอย่างมีประสิทธิภาพ : หน้า 265/416

ไปได้ เพราะว่าสึกเท่ากับปลายแขน แต่เห็นทุกอย่างเหมือนกับ เห็นองค์ใหญ่ ๆ อย่างนั้นแหละ เราก็ฝึกทำซ้ำ ๆ ขยายแล้วก็อ่อน ขยาย ย่อ ทำอย่างนี้ จนกว่าจะองค์พระที่ขยายแล้วเราขยายตามไปด้วย เพราะ เราเป็นหนึ่งเดียวกับดวงใส ๆ หรือองค์พระใส ๆ หรือท่านลงมา เราก็ลงมาด้วยฝึกอย่างนี้ซ้ำ ๆ ทำซ้ำ ๆ ให้ชำนาญ ถ้าจึงน่า แน่นนุ่นนาเวลาจะครอบแก่งานที่เราจะน้อมใจให้เป็นดังกล่าว ได้อย่างง่าย ๆ สบาย ๆ แต่ถ้าก่อนวันไหนเราพยายามทำอย่างนี้แล้ว มันไม่ง่าย เหมือนวันก่อน ๆ ที่ผ่านมา คือมันอดจะเค้นภาพไม่ได้ หรือ ไปบีบบังคับไม่ได้ อดดดันตัวเองไม่ได้ เราก็จะต้องทุ่มนั้น ทั้งความรู้สึกนั้นไปเลย แล้วก็หันกลับมาเริ่มต้นใหม่ในสิ่งที่เรานัก ได้ง่ายที่สุด สบายที่สุด มีความสุขที่สุด พึงพอใจที่สุดในการที่จะ ทำอย่างนั้น อย่างนั้นไปก่อนนะ แล้วกิ่งสิ่งที่เรากดดันออกไป เลย ลีมไปเลย แล้วก็มาเริ่มต้นใหม่อย่างง่าย ๆ หาหูคีย์สบาย เช่น สมมติเราถึงองค์ หรือองค์พระที่เราพยายามจะเข้ากลางแบบนั้น ๆ แหรก ๆ แล้วไม่เข้า แถมเหมือนยืดแขนลงไป แล้วก็ด็อดดด ไม่มีความสุข เราก็ยังไป ถ้าเรายังนึกดวงไม่ได้ องค์พระเต็มไม่ได้ เราก็นึกทบทวนว่า เราจะนึกอะไรที่ ง่ายที่สุด เช่น นึกถึงมหาปูนิยาจารย์ นึกถึงพระเดชพระคุณ