การดำรงชีวิตและความทุกข์ ง่ายแต่ลึก 2 หน้า 28
หน้าที่ 28 / 416

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเน้นถึงการวิเคราะห์ความหมายของชีวิตที่มีอายุขัยเฉลี่ย 75 ปี ซึ่งมีการเน้นถึงความสำคัญในการไม่ประมาทในชีวิต เพราะไม่แน่ใจว่าเราจะมีชีวิตยืนยาวถึงจุดนั้นหรือไม่ ทั้งนี้ยังชี้ให้เห็นถึงทุกข์ที่มีอยู่ในชีวิตมนุษย์ทุกประเภท ตั้งแต่ความเกิด ความแก่ ความเจ็บ และความตาย รวมถึงทุกข์ที่เกิดจากการไม่มีสิ่งที่รัก หรือการต้องเผชิญกับสิ่งที่ไม่อยากให้เกิด อธิบายในแง่ปัจจุบันถึงความเครียดและความเบื่อหน่ายที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน ทุกชีวิตประสบปัญหาความทุกข์ ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐีหรือคนจน จึงควรใส่ใจกับเป้าหมายของชีวิตในการทำพระนิพพานให้แจ้งเพื่อนำไปสู่การพ้นทุกข์.

หัวข้อประเด็น

-อายุขัยเฉลี่ย
-ความทุกข์ในชีวิต
-การทำพระนิพพาน
-การไม่ประมาทในชีวิต
-ความสำคัญของชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ถ้าสมมติว่า ๗๕ ปี มาทเปรียบกับที่เรามีชีวิตอยู่แค่นี้ ก็เหลือเวลาอีกเพียงไม่นานเท่าไร ถ้าเราอยู่ไปถึง ๗๕ ปี บางคนก็เหลือแค่ ๑ ปี บางคนก็หลายปี บางคนเป็น ๑๐ ปี บางคน ๒๐ ปี หรือมากกว่านั้น นี้หมายถึงในกรณีเหตุการณ์ปกติที่ไม่มีอุบัติเหตุ หรือโรคภัยไข้เจ็บมาเบียนเนียน สรุปง่าย ๆ ว่าชีวิตเป็นของน้อย เราจะอยู่ถึงอายุขัยเฉลี่ยมนุษย์หรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้นอย่าได้ประมาทในการดำรง ชีวิต เราจะต้องมาดูว่า เป้าหมายชีวิตที่เกิดมานั้น เกิดมาเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง เมื่อทำพระนิพพานแจ้งแล้วก็จะได้พ้นทุกข์ เพราะนี้ฐานชีวิตมนุษย์และสรรพสัตว์ทั้งหลายก็คือความทุกข์ ทั้งทุกข์เปรียบประจำ และทุกข์ร้อน ความเกิดเป็นทุกข์ ความแก่ ความเจ็บ ความตายเป็นทุกข์ ทุกข์จากการผลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก ประสบในสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก หรือปรารถนาไม่ได้สิ่งนั้นก็เป็นทุกข์ มีความโศกเศร้าเสียใจ คับแค้นใจ รำพึงรำพัน ถามสมัยใหม่ก็ เชิง เครียด เบื่อกลุ่ม เป็นต้น ทุกชีวิตไม่ว่าจะเป็นเศรษฐี ชนชั้นกลาง หรือชั้นล่าง ล้วนแต่มีทุกข์ประจำและทุกข์จารทั้งสิ้น เศษฐีแม่มีทรัพย์มาก มีพวกพ้องบริวารมาก ๆ มิลาภยศสรเสริญมากตาม ก็ยัง
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More