การฝึกความคิดกับศูนย์กลางกาย : หน้า 342/416

แต่ถ้าใครเวลาดำความรู้สึกในท้อง คงจะมองไม่ได้ หรือเหลือบตามอง แล้วทำให้มันศรีษะ ปวดกระบอกตา ทำให้ใจไม่ละเอียด เราก็อาจจะเริ่มต้นจากจุดที่เรารู้สึกสบายก่อนนะ ทางเดินของใจมีตั้ง ๗ จุด เราจะเริ่มจากจุดที่ ๑ ปากช่องมุม หญิงซ้าย ชายขวา ก่อนก็ได้ หรือสบายที่ฐานที่ ๒ ที่หัวตารางน้ำตาไหล หญิงซ้าย ชายขวา อย่างนั้นก็ได้ หรือกลางกิศยะ ฐานที่ ๓ ระดับเดียวกับหัวตา หรือเพดานปาก ฐานที่ ๙ ช่องปากที่อาหารถำหลัก หรือปากช่องคอ เหนือ ลูกกระเดือก ฐานที่ ๕ เราสังเกตดูว่า เราวางใจตรงไหนแล้วรู้สึกสบาย ก็เริ่มจากตรงนั้นไปก่อนก็ได้ แต่ต้องให้รู้ว่า เป้าหมายของเรายู่ที่ศูนย์กลางฐานที่ ๗ ให้เรารู้ดังนี้ หรือหลับตาแล้วเราก็ยังไม่ง่วงรอฐุบอย่างนี้ไปก่อนก็ได้ แต่ตอนสุดท้าย เมื่อหนึ่งแล้วก็ลงมาที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เอง แต่เวลาเราลืมตาอยู่ในอริยาบถนี้ก็จะฝึกทำความคุ้นเคยกับศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ คือ นิยมไปในกลางท้องโดยไม่ต้องเหลือบตาลงไปดู ลูกนิ้วตกยังอยู่ที่เดิม เมื่อเราลืมตาให้ทำความรู้สึกอย่างนั้นนะ เพื่อให้ใจเราคุ้นเคยกับฐานที่ ๗